Sabina Sebyłowa – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sabina Maria Sebyłowa (z domu Krawczyńska) (ur. 5 grudnia 1900 w Warszawie, zm. 19 lutego 1980 w Warszawie) – polska pisarka i autorka wspomnień.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ukończyła gimnazjum ogólnokształcące. Przed II wojną światową pracowała jako urzędniczka PKO. Była specjalistką w dziedzinie grafologii, przeszła szkolenia specjalistyczne w Instytucie Psychotechnicznym Urzędu Kryminalnego Policji Państwowej oraz w Mennicy Państwowej.
W czasie wojny utrzymywała się z hafciarstwa. W latach 1945–1960 pracowała jako urzędniczka w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Przez większą część życia mieszkała w kamienicy przy ul. Brzeskiej 5, gdzie powstały Notatki z prawobrzeżnej Warszawy. Jej mężem był Władysław Sebyła.
Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kw. 20C-1-6).
Twórczość literacka
[edytuj | edytuj kod]- Moja matka opowiada (opowiadania, 1958)
- Okładka z pegazem (wspomnienia, 1960)
- Notatki z prawobrzeżnej Warszawy (dziennik, 1985)
Upamiętnienie
[edytuj | edytuj kod]Sabinę Sebyłową i jej męża Władysława upamiętnia jedna z tablic Praskiej Galerii Sław wmurowanych w chodnik ul. Stalowej w 2017 roku[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Na Stalowej odsłonięto Praską Galerię Sław. twoja-praga.pl, 30 września 2017. [dostęp 2023-02-28].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.