Sabnie (gmina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
gmina wiejska | |||||||
| |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Powiat | |||||||
TERC | 1429072 | ||||||
Wójt | Bożena Kaczmarek | ||||||
Powierzchnia | 107,92 km² | ||||||
Populacja (30.06.2020) • liczba ludności |
| ||||||
• gęstość | 33,5 os./km² | ||||||
Nr kierunkowy | 25 | ||||||
Tablice rejestracyjne | WSK | ||||||
Adres urzędu: ul. Główna 7308-331 Sabnie | |||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
52°31′N 22°18′E/52,516667 22,300000 | |||||||
Strona internetowa | |||||||
Biuletyn Informacji Publicznej |
Sabnie – gmina wiejska w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie siedleckim.
Siedziba gminy to Sabnie.
Według danych z 30 czerwca 2004[4] gminę zamieszkiwało 4040 osób.
Struktura powierzchni
[edytuj | edytuj kod]Według danych z roku 2002[5] gmina Sabnie ma obszar 107,92 km², w tym:
- użytki rolne: 74%
- użytki leśne: 21%
Gmina stanowi 9,54% powierzchni powiatu.
Demografia
[edytuj | edytuj kod]Dane z 30 czerwca 2004[4]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 4040 | 100 | 2011 | 49,8 | 2029 | 50,2 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 37,4 | 18,6 | 18,8 |
- Piramida wieku mieszkańców gminy Sabnie w 2014 roku[6]
Historia
[edytuj | edytuj kod]Teren Podlasia, na którym leży obszar gminy Sabnie, należał w średniowieczu do Polski (do 1041), następnie do Rusi (1041–1323) i później do Litwy (1323–1569), z przerwą w latach 1391–1394, kiedy to Podlasie na krótko wróciło pod panowanie książąt mazowieckich.
W 1520 utworzono województwo podlaskie z siedzibą w Drohiczynie, w granicach którego znalazł się teren gminy Sabnie. Na podstawie unii lubelskiej z 1569 województwo podlaskie włączono do Korony. Przynależność administracyjna współczesnych terenów gminy do województwa podlaskiego utrzymała się do czasu III rozbioru Polski, kiedy tereny gminy weszły w skład zaboru austriackiego jako Galicja Zachodnia. Teren został podzielony na cyrkuły i okręgi. Obszar gminy Sabnie należał wtedy do cyrkułu siedleckiego.
W 1809 po klęsce Austrii tereny stały się integralną częścią Księstwa Warszawskiego, wchodząc w skład utworzonego departamentu siedleckiego. Po upadku Księstwa Warszawskiego w początkach 1815 i przejściowej okupacji rosyjskiej obszar gminy znalazł się w obrębie Królestwa Polskiego.
Po upadku powstania listopadowego w 1831 nastąpiło ograniczenie autonomii Królestwa. Administracyjnie obszar ten przez cały XIX wiek z wyjątkiem lat 1845–1866 należał do województwa podlaskiego, potem do guberni podlaskiej, a od 1867 do guberni siedleckiej. Po jej zlikwidowaniu w 1911 obszar włączono do guberni lubelskiej. Podział taki utrzymał się do 1918, czyli do czasu odzyskania niepodległości. Od tego czasu teren gminy wszedł w skład województwa lubelskiego. W wyniku zmiany granic niektórych województw, jakiej dokonano w latach 1938–1939, z dniem 31 marca 1939 powiat sokołowski wraz z terenem obecnej gminy Sabnie włączono do województwa warszawskiego.
W czasie II wojny światowej okupanci podzielili Generalne Gubernatorstwo na dystrykty. Powiat sokołowski wszedł w skład dystryktu warszawskiego. Po wojnie wrócił podział na województwa i powiaty. W grudniu 1954 nastąpił podział administracyjny i gmina Sabnie została podzielona na cztery gromady: Sabnie, Nieciecz Włość, Suchodół, Kurowice.
Z dniem 1 grudnia 1972 reaktywowano gminę Sabnie. Po reformie administracyjnej kraju wprowadzonej 1 czerwca 1975 gmina znalazła się w województwie siedleckim. 1 stycznia 1999 wprowadzono kolejną reformę administracyjną kraju. Gmina Sabnie weszła w skład województwa mazowieckiego i powiatu sokołowskiego.
3 maja 2000 Rada Gminy na nadzwyczajnej sesji podjęła uchwałę o nadaniu gminie Sabnie herbu i flagi. 7 maja 2000 odbyły się uroczystości podczas których Ksiądz Biskup Antoni Dydycz poświęcił symbole gminy.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- grodzisko w Niewiadomej z XI w.
- zespół dworski w Kupientynie
- zespół dworski w Grodzisku
- zespół dworski w Kurowicach
Kościoły
[edytuj | edytuj kod]- Trójcy Przenajświętszej w Grodzisku
- parafia Niepokalanego Poczęcia NMP w Niecieczy Włościańskiej
- parafia Najświętszego Zbawiciela w Zembrowie
Edukacja
[edytuj | edytuj kod]- Zespół Szkół Publicznych w Sabniach
- Publiczne Gimnazjum im. Heleny Mniszek w Sabniach
- Publiczna Szkoła Podstawowa im. Heleny Mniszek w Sabniach
- Gminne Przedszkole w Sabniach z filiami w Zembrowie i Kupientynie
- Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej w Niecieczy Włościańskiej
- Szkoła Podstawowa w Zembrowie
Zbiornik Niewiadoma
[edytuj | edytuj kod]Na terenie gminy Sabnie, na gruntach wsi Niewiadoma, Nieciecz Włościańska, Kupientyn-Kolonia i Kupientyn na rzece Cetynii w latach 2010–2013 wybudowano Zbiornik Niewiadoma.
Sołectwa
[edytuj | edytuj kod]Chmielnik , Grodzisk , Hilarów , Hołowienki , Kolonia Hołowienki , Kolonia Kurowice , Kostki-Pieńki , Kupientyn , Kupientyn-Kolonia , Kurowice , Nieciecz-Dwór , Nieciecz Włościańska , Niewiadoma , Sabnie , Stasin , Suchodół Włościański , Tchórznica Szlachecka , Tchórznica Włościańska , Wymysły , Zembrów[2]
Sąsiednie gminy
[edytuj | edytuj kod]Jabłonna Lacka, Kosów Lacki, Repki, Sokołów Podlaski, Sterdyń
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ [1], na podstawie danych GUS.
- ↑ a b Strona gminy, sołtysi
- ↑ a b Urząd Statystyczny w Warszawie
- ↑ a b Baza Demograficzna – Tablice predefiniowane – Wyniki badań bieżących; Stan i struktura ludności; Ludność według płci i miast. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Portal Regionalny i Samorządowy REGIOset. regioset.pl. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Gmina Sabnie w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-03-15] , liczba ludności na podstawie danych GUS.