Sajjidowie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dynastia Sajjidów – dynastia władców indyjskich panująca w okresie 1414–1451.
Założona przez Chizr Chana, byłego gubernatora miasta Multan, rządząca Sułtanatem Delhijskim jako wasal mongolskich władców z dynastii Timurydów. Ostatni z władców dynastii, Alam, zrzekł się dobrowolnie władzy sułtańskiej w zamian za dożywotnią władze w Budaun[1].
Władcy dynastii Sajjidów
[edytuj | edytuj kod]- Chizr Chan (1414–1421)
- Mubarak Chan II (1421–1434)
- Muhammad IV (1434–1445)
- Alam (1445–1451)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wielka Historia Świata 2005 ↓, s. 621.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 83-85719-89-X.