Saksauł – Wikipedia, wolna encyklopedia
Saksauł bezlistny na pustyni Gobi | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | saksauł |
Nazwa systematyczna | |
Haloxylon Bunge ex E. Fenzl in Ledebou Fl. Ross. 3: 819. Dec 1851[3] |
Saksauł[4] (Haloxylon) – rodzaj obejmujący kilka gatunków roślin z rodziny szarłatowatych (dawniej włączany do wyodrębnianej osobno rodziny komosowatych). Przedstawiciele ci występują na obszarze od północnej Afryki po środkową Azję[4]. Gatunkiem typowym jest H. ammodendron (C. A. Meyer) E. Fenzl[5].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]- Pokrój
- Duże krzewy lub małe drzewa (maksymalnie do 12 m, ale zwykle mniejsze). Drewno jest ciężkie, chropowate, kora gąbczasta, dobrze wchłaniająca wodę. Pień niski, silnie poskręcany.
- Liście
- Ułożone naprzeciwlegle. Bardzo niewielkie, łuskowate, przylegające do łodygi, prawie niewidoczne, cienkie, szarej barwy. Czasem liści brak zupełnie (saksauł bezlistny)[6].
- Kwiaty
- Drobne, obupłciowe, pięciokrotne. Wyrastają pojedynczo w kątach liści[4].
- Korzenie
- Bardzo długie, rozgałęzione i mocne.
Biologia i ekologia
[edytuj | edytuj kod]Rośliny należące do halofitów zasiedlają pustynie i półpustynie. Dobrze tolerują słabe gleby piaszczyste, również silnie zasolone. Są bardzo odporne na długotrwałe susze. Cechują się wolnym tempem wzrostu i znaczną długością życia. Kwitną w kwietniu i maju, a owocują we wrześniu i październiku[4].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Hammada Iljin
- Pozycja systematyczna według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)
Należy do rodziny szarłatowatych (Amaranthaceae) Juss., która wraz z siostrzanymi rodzinami Achatocarpaceae i goździkowate jest jednym z kladów w obrębie rzędu goździkowców (Caryophyllales) i klasy roślin okrytonasiennych[2].
- Pozycja w systemie Reveala (1994–1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa goździkowe (Caryophyllidae Takht.), nadrząd Caryophyllanae Takht., rząd goździkowce (Caryophyllales Perleb), rodzina komosowate (Chenopodiaceae Vent.), rodzaj saksauł (Haloxylon Bunge)[8].
- Gatunki[3]
- Haloxylon ammodendron (C.A.Mey.) Bunge ex Fenzl (syn. Haloxylon aphyllum (Minkw.) Iljin) – saksauł bezlistny[4], saksauł czarny, saksauł sołonczakowy[6]
- Haloxylon griffithii (Moq.) Boiss.
- Haloxylon negevensis (Iljin & Zohary) Boulos
- Haloxylon persicum Bunge ex Boiss. & Buhse – saksauł biały
- Haloxylon salicornicum (Moq.) Bunge ex Boiss.
- Haloxylon schmittianum Pomel
- Haloxylon scoparium Pomel
- Haloxylon stocksii (Boiss.) Benth. & Hook. f.
- Haloxylon tamariscifolium (L.) Pau
Znaczenie
[edytuj | edytuj kod]Saksauły są jednymi z najliczniejszych dużych roślin pustyń w obszarze swojego występowania, często tworzą skupiska. Dlatego ich zarośla, a nawet pojedyncze okazy stanowią schronienie wielu gatunków zwierząt, a młode saksauły, o zielonych listkach dostarczają pokarmu. Poza tym silne i rozległe ukorzenienie zapobiega wywiewaniu piasku lub gleby i erozji[4].
Mieszkańcy pustyń wykorzystują saksauł jako źródło opału[4]. Rośliny te nasadza się w pustynnych rejonach, by zapobiec erozji i wywiewaniu piasku zasypującego np. w Chinach pola uprawne.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ a b Peter F. Stevens , Caryophyllales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-17] (ang.).
- ↑ a b The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
- ↑ a b c d e f g Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 805. ISBN 83-214-1305-6.
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2011-04-02].
- ↑ a b L. S. Berg: Przyroda ZSRR. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962, s. 176.
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-03-15].
- ↑ Crescent Bloom: Haloxylon. The Compleat Botanica. [dostęp 2010-11-17]. (ang.).