Samuel (patriarcha serbski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 maja 1853
Miejscowość	Sremski Karlovci
Miejsce	Sobór św. Mikołaja
Konsekrator	Józef

Samuel
	Sawa Маširević
	Metropolita karłowicki i patriarcha serbski
Kraj działania	Cesarstwo Austriackie
Data i miejsce urodzenia	1803 ; Sombor
Data śmierci	20 stycznia 1870
	Metropolita karłowicki i patriarcha serbski
Okres sprawowania	1864–1870
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Serbski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	1826
Diakonat	do 1852
Prezbiterat	1852
Nominacja biskupia	30 października 1852
Chirotonia biskupia	8 maja 1853
Wybór patriarchy	1864
	Multimedia w Wikimedia Commons

Samuel, imię świeckie Sawa Маširević (ur. 1803 w Somborze, zm. 20 stycznia 1870) – serbski biskup prawosławny, metropolita karłowicki i patriarcha serbski w latach 1864–1870.

Życiorys

Ukończył gimnazjum i seminarium duchowne, jak również studia prawnicze. W wieku dwudziestu trzech lat wstąpił do monasteru Krušedol, składając wieczyste śluby mnisze przed jego przełożonym, archimandrytą Dymitrem^[1].

W kolejnych latach służył jako archidiakon, był również wykładowcą seminarium duchownego we Vršacu, następnie otrzymał godność archimandryty i został przełożonym monasteru św. Jerzego w Bezdinie (eparchia budzińska). Nominację biskupią otrzymał 30 października 1852, zaś 8 maja 1858 został wyświęcony na biskupa temesvarskiego^[1].

Był administratorem metropolii karłowickiej po śmierci patriarchy Józefa, następnie serbski sobór elekcyjny wybrał go na ten urząd w 1864. Na okres kierowania przez niego metropolią karłowicką przypadło usamodzielnienie się metropolii Siedmiogrodu, w skład której weszły etnicznie rumuńskie parafie prawosławne w Siedmiogrodzie, dotąd podlegające hierarchom serbskim. Zmarł w 1870 i został pochowany w soborze św. Mikołaja w Sremskich Karlovcach^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s.437.

[jerarsi-1] skup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvadesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, s.437.

[1]

Metropolita Žičy	św. Sawa I (1219–1233)
Metropolici Peći	Arseniusz I (1233–1263) św. Sawa II (1263–1271) Daniel I (1271–1272) Joannicjusz I (1272–1276) wakat Eustacjusz I (1279–1286) Jakub I (1286–1292) Eustacjusz II (1292–1309) Sawa III (1309–1316) Nikodem (1316–1324) Daniel II (1324–1337)
Patriarchowie serbscy rezydujący w Peći	Joannicjusz II (1337–1354) Sawa IV (1354–1375) Efrem (1375–1380) Spirydon (1380–1389) Efrem (drugi raz) (1389–1390) Daniel III (1390–1396) Sawa V (1396–1407) Daniel IV (1407) Cyryl I (1407–1418) Nikon (1418–1435) Teofan (1435–1446) Nikodem II (1446–1453) Arseniusz II (1453–1459) wakat Jan I (1508) wakat Marek (1524) wakat Paweł I (1527–1535) wakat Makary (1557–1572) Antoni (1572–1575) Gerazym (1575–1585) Sawwacjusz (1585–1586) Hieroteusz (1586–1591) Filip (1591–1592) Jan II (1592–1613) Paisjusz I (1613–1647) Gabriel I (1648–1655) Maksym I (1655–1672) Arseniusz III (1672–1691) Kalinik I (1691–1710) Atanazy I (1711–1712) Mojżesz (1712–1725) Arseniusz IX (1725–1737) Joannicjusz III (1739–1746) Atanazy II (1746–1752) Gabriel II (1752) Gabriel III (1752–1758) Wincenty I (1758) Paisjusz II (1758) Gabriel IV (1758–1759) Cyryl II (1759–1763) Bazyli (1763–1765) Kalinik II (1765–1766)
Metropolici, a następnie Patriarchowie karłowiccy	Arseniusz III (1691–1706) Arseniusz IV (1737–1748) Izajasz (1748–1749) Paweł (1749–1768) Jan (1768–1773) Wincenty (1774–1780) Mojżesz (1780–1790) Stefan (1790–1836) Stefan (1836–1841) Józef - jako metropolita (1842–1848) Józef - jako patriarcha (1848–1861) Samuel (1861–1870) Prokop (1874–1879) German (1879–1888) Jerzy II (1888–1907) Lucjan (1908–1913)
Patriarchowie Serbii	Dymitr (1920–1930) Barnaba (1930–1937) Gabriel V (1938–1950) Wincenty II (1950–1958) German (1958–1990) Paweł (1990–2009) Ireneusz (2010-2020) Porfiriusz (od 2021)