Sandwich Południowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sandwich Południowy

South Sandwich Islands

Zdjęcie satelitarne Montagu Island, największej w archipelagu
Państwo	Wielka Brytania
Terytorium zamorskie	Georgia Południowa i Sandwich Południowy
Akwen	Morze Scotia
Wyspy	Montagu Island, Bristol Island, Saunders Island, Visokoi Island, Wyspa Zawadowskiego
Liczba wysp	11
Powierzchnia	310 km²
Populacja  • liczba ludności	0
Mapa
Położenie na mapie Oceanu Atlantyckiego Sandwich Południowy
56°36′S 27°43′W/-56,600000 -27,716667
Multimedia w Wikimedia Commons

Sandwich Południowy^[1] (ang. South Sandwich Islands) – archipelag jedenastu wysp wulkanicznych na południowym Atlantyku. Stanowi część zamorskiego terytorium Georgia Południowa i Sandwich Południowy, poprzednio wchodził w skład brytyjskiej dependencji Falklandów.

Te bezludne wyspy mają powierzchnię 310 km². Tworzą łuk wyspowy pochodzenia wulkanicznego, ograniczają od wschodu Morze Scotia. Znajdują się na małej płycie tektonicznej, Płycie Sandwich. Na wschód od łuku wysp znajduje się Rów Sandwichu Południowego o głębokości 8428 m.

Wyspy zostały odkryte w 1775 przez Jamesa Cooka, a dokładnie zbadane w 1819 przez wyprawę Fabiana Bellingshausena. Wyspy zostały nazwane przez Cooka imieniem Johna Montagu, hrabiego Sandwich^[2] (wynalazcy kanapki typu sandwich). Otrzymały nazwę wysp „południowych”, aby odróżnić je od „Sandwich Islands”, ówczesnej nazwy Hawajów.

Archipelag tworzą, od północy:

• Traversay Islands (nazwane na cześć rosyjskiego ministra marynarki Jeana Baptisty de Traversay):
  • Wyspa Zawadowskiego^[1]
  • Wyspa Leskowa^[1]
  • Visokoi Island
• Candlemas Islands
  • Vindication Island
  • Candlemas Island
• Saunders Island
• Montagu Island
• Bristol Island
• Southern Thule
  • Bellingshausen Island
  • Wyspa Cooka^[1]
  • Thule (Morrell Island).

• Georgia Południowa
• Orkady Południowe
• Szetlandy Południowe