Sante Ceccherini – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sante Ceccherini

Data i miejsce urodzenia	15 listopada 1863 Incisa in Val d’Arno
Data i miejsce śmierci	9 sierpnia 1932 Marina di Pisa
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska olimpijskie srebro Londyn 1908 szermierka (szabla drużynowo)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Sante Lorenzo Minotti Ceccherini (ur. 15 listopada 1863 w Incisa in Val d’Arno, zm. 9 sierpnia 1932 w Marina di Pisa) – włoski generał i szermierz, srebrny medalista olimpijski.

Wstąpił do szkoły wojskowej w wieku 15 lat. Ukończył studia w akademii wojskowej w Modenie w 1884. Służył w formacjach bersalierów. W 1897 zdobył mistrzostwo Włoch w szabli i uzyskał promocję na stopień kapitana, a w 1910 otrzymał stopień majora. Walczył w wojnie włosko tureckiej, za którą otrzymał srebrny i brązowy Medal za Męstwo Wojskowe. Podczas I wojny światowej dowodził 12 pułkiem bersalierów. Za udział w drugiej bitwie nad Isonzo i bitwie nad Piawą został awansowany w kwietniu 1918 do stopnia generała i otrzymał dwa srebrne Medale za Męstwo Wojskowe.^[1]

9 września 1918 został kawalerem Orderu Sabaudzkiego Wojskowego, a 9 lutego 1919 oficerem tego orderu^[2].

W 1922 wziął udział w marszu na Rzym na czele legionu toskańskiego.

Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w 1908 roku wspólnie z Riccardo Nowakiem, Abelardo Olivierem, Marcello Bertinettim i Alessandro Pirzio Birolim zdobył srebrny medal w szabli drużynowej^[3]. W turnieju indywidualnym dotarł do półfinałów, w których wycofał się z rywalizacji^[4]. Startował również w szpadzie indywidualnej, w której odpadł w pierwszej rundzie^[5].

• Olympedia – Sante Ceccherini. olympedia.org. [dostęp 2024-01-01]. (ang.).