Schlieffen – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schlieffen – rodzina szlachecka pochodząca z Pomorza oraz nazwa jej herbu własnego z nobilitacji.

Opis herbu z wykorzystaniem klasycznych zasad blazonowania:

W polu błękitnym, dwudzielnym w pas, od czoła lew wyskakujący barwy naturalnej między zielonymi wzgórzami. Od podstawy mąż od pasa w szacie czerwonej i takiejż czapce. Klejnot: nieznany. Labry nieznane.

Opis ten pochodzi od Józefa Szymańskiego, który jednak w rysunku kilka stron dalej pomija wzgórza.

Nadany Lampartowi Schlieffen, opatowi Cystersów w Oliwie i jego braciom Jakubowi, Jerzemu i Wigboldowi 19 czerwca 1555.

Ponieważ herb Schlieffen był herbem własnym, prawo do posługiwania się nim przysługuje tylko jednemu rodowi herbownemu:

Schlieffen.

• Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 265. ISBN 83-7181-217-5.