Schron pod Przeziorową – Wikipedia, wolna encyklopedia

Schron pod Przeziorową

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Kościeliska
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	6 m
Deniwelacja	0 m
Wysokość otworów	1185 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	125 m
Ekspozycja otworów	ku W
Data odkrycia	znana od dawna
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.F-08.05
Położenie na mapie Tatr Schron pod Przeziorową
Położenie na mapie Karpat Schron pod Przeziorową
49°14′05″N 19°51′46″E/49,234811 19,862658

Schron pod Przeziorową – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w zboczu Gubalca, prawie naprzeciw Raptawickiej Turni, poniżej Jaskini Przeziorowej i Szczeliny w Ścianie, w pobliżu Jaskini za Smrekiem, na wysokości 1185 metrów n.p.m^[1]. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 6 metrów^[2].

Jaskinię stanowi duża sala zaczynająca się zaraz za obszernym otworem wejściowym z okapem. Przechodzi ona w korytarz, który zwęża się w szczelinę nie do przejścia^[1].

W jaskini można spotkać nacieki grzybkowe. Zimują w niej nietoperze. Jest też schronieniem dla saren. Ściany są wilgotne, rosną na nich paprocie, mchy, porosty i glony^[1].

Jaskinia była znana od dawna. Jej pierwszy plan i opis sporządzili J. Nowak i E. Wójcik w 2007 roku^[1].