French
DeutschSchronisko Ważeckie – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Schronisko w 1998 roku, tuż przed pożarem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość | 1180 m n.p.m. |
| Data otwarcia | 1961 |
| Właściciel | ostatnio Prior |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°08′07,00″N 19°58′14,70″E/49,135278 19,970750 | |
Schronisko Ważeckie (słow. Važecká chata, Kertészova chata, Chata kpt. Rášu) – nieistniejące schronisko, stojące dawniej u podnóży słowackich Tatr Wysokich.
Schronisko Ważeckie zostało zbudowane w roku 1961 na miejscu Važeckiej chaty Jozefa Kertésza (niem. Važecer Hütte, Važecer Schutzhaus, węg. Vágfalvi menedékház, Vázseci menedékház). Važecká chata, zbudowana w latach 1932-1933, została spalona przez Niemców 27 września 1944 r., w czasie słowackiego powstania narodowego[1].
Nowe schronisko oferowało 60 miejsc noclegowych i było punktem wypadowym do wejść na Krywań. Roztaczał się z niego wspaniały widok na wschodnią część Tatr Zachodnich[1]. „Odziedziczyło” patrona, kpt. Jána Rašo, po zniszczonym przez ogień w roku 1956 Schronisku Furkotnym. Ján Rašo był uczestnikiem słowackiego powstania narodowego z roku 1944. Chata jego imienia została postawiona w przybliżonym miejscu śmierci powstańca z 26 września 1944, na ścieżce łączącej Podbańską ze Szczyrbskim Jeziorem, około dziesięciu minut pieszo z Trzech Źródeł[2].
W roku 1970, głównie z powodu niewielkiej odległości od nowo zbudowanej szosy z Podbańskiej do Szczyrbskiego Jeziora, zostało zamienione w dom wczasowy. Schronisko podzieliło los swoich poprzedników i wypaliło się w marcu 1999 roku[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Jar. Ondřiček: Nowe schronisko pod Krywaniem, w: "Wierchy" R. 30, Kraków 1961, s. 240
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1
- ↑ Nad Popradzkim Stawem..., „Gazeta Górska”, nyka.home.pl, 1 listopada 2006 [zarchiwizowane z adresu 2017-09-04] (pol.).