Shalom Meir Tower – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shalom Meir Tower
מגדל שלום מאיר

Shalom Meir Tower (2022)
Państwo	Izrael
Miejscowość	Tel Awiw
Adres	8-12 Echad Ha'am Street, Tel Aviv
Architekt	Icchak Pearlstein, Gideon Ziv, Meir Levy
Wysokość całkowita	142 m
Wysokość do dachu	138 m
Kondygnacje	36
Rozpoczęcie budowy	1959
Ukończenie budowy	1965
Położenie na mapie Izraela Shalom Meir Tower מגדל שלום מאיר
Położenie na mapie Tel Awiwu Shalom Meir Tower מגדל שלום מאיר
32°03′51″N 34°46′11″E/32,064167 34,769722
Multimedia w Wikimedia Commons

Shalom Meir Tower (hebr. מגדל שלום מאיר, Migdal Szalom Meir; powszechnie nazywany Migdal Shalom; hebr. מגדל שלום, Migdal Szalom) – wieżowiec w osiedlu Lew ha-Ir w mieście Tel Awiw, w Izraelu. W latach 1965–1999 był najwyższym budynkiem w Izraelu^[1].

Pierwotnie w miejscu tym znajdowało się Gimnazjum Herclija. Ze względu na wzrost liczby uczniów i pogarszający się stan techniczny budynku, postanowiono przenieść szkołę do nowej siedziby przy ulicy Jabotinsky. Otwarcie szkoły w nowej siedzibie odbyło się w 1958, a w 1959 rozpoczęto rozbiórkę starego budynku szkolnego. W następnych latach podjęto decyzję o budowie w tym miejscu nowoczesnego wieżowca. Decyzja ta była mocno krytykowana, głównie ze względu na lokalizację drapacza chmur pośrodku zabytkowej zabudowy miejskiej.

W fazie projektowania przygotowano w podziemiach wieżowca przestrzeń pod przyszłą stację metra, jednakże do tej pory nie zostało ono wybudowane w Tel Awiwie. Prace budowlane wieżowca Shalom Meir Tower rozpoczęto w 1959. W trakcie budowy deweloperzy znaleźli się w pułapce kryzysu finansowego, i prace nie zostałyby ukończone bez pomocy ze strony rządu Izraela. Budowę ukończono w 1965, a w uroczystości otwarcia w 1967 przewodniczyła Golda Meir. Wieżowiec był pierwszym drapaczem chmur wybudowanym w Izraelu. Przy jego budowie uwzględniono wszystkie najsurowsze normy sejsmologii. Wieżowiec wyposażono w najnowsze technologie, takie jak schody ruchome, centralny system klimatyzacji, dziesięć szybkich wind oraz podziemny parking samochodowy. Gdy ukończono prace budowlane, rywalizował on z najwyższymi budynkami w Europie i był najwyższy na Bliskim Wschodzie^[1].

Pierwotnie na górnym piętrze znajdował się otwarty taras widokowy, ale w pierwszych latach kilka osób popełniło samobójstwo. Skłoniło to władze miejskie do wystawienia metalowego ogrodzenia ochronnego, aby w ten sposób zapobiec skokom samobójczym^[1].

W latach 2003–2004 budynek został częściowo odnowiony. W trakcie tych prac, trzy najwyższe piętra przeznaczono pod 14 luksusowych apartamentów. Modernizacja wieżowca pozwoliła zmniejszyć ilość pracowników obsługi, co przyniosło zmniejszenie kosztów utrzymania budynku o 20 %.

Budynek ma 36 kondygnacji i wysokość 142 metrów^[1].

Wieżowiec wybudowano w stylu architektonicznym określanym nazwą modernizmu. Wzniesiono go z betonu. Elewacja jest wykonana z płytek ceramicznych w kolorze jasnożółtym. Na zachodniej ścianie budynku znajdują się dwie duże mozaiki przedstawiające obrazy życia z Tel Awiwu. Są one autorstwa izraelskich artystów Nachuma Gutmana i Dawida Szarira.

W celu ochrony przeciwpożarowej w budynku wybudowano dwa baseny wody na 17 piętrze i dwa baseny na dachu.

Budynek będzie wykorzystywany jako nowoczesny biurowiec. Na parterze znajduje się największa w Tel Awiwie restauracja, która może pomieścić 200 osób jednocześnie.

Na dwóch dolnych piętrach znajduje się wystawa o historii Tel Awiwu. Można na niej zobaczyć rzadkie fotografie, zbiór map historycznych, modele budynków wybudowanych oraz tylko projektowanych, a nigdy nie zrealizowanych.

Na szczycie wieżowca znajdują się liczne anteny, w tym system Instrument Landing System pomagający w nawigacji portu lotniczego Tel Awiw-Ben Gurion.

• Lista wieżowców w Tel Awiwie

• Shalom Meir Tower. [w:] Galeria 3D Google [on-line]. [dostęp 2010-08-22]. (ang.).