Shinobu Asagoe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Shinobu Asagoe

Państwo	Japonia
Data i miejsce urodzenia	28 czerwca 1976 Hyogo
Wzrost	170 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1997
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 9 ITF
Najwyżej w rankingu	21 (18 kwietnia 2005)
Australian Open	2R (2005, 2006)
Roland Garros	4R (2004)
Wimbledon	4R (2003)
US Open	QF (2004)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	8 WTA, 10 ITF
Najwyżej w rankingu	13 (8 maja 2006)
Australian Open	SF (2006)
Roland Garros	QF (2002, 2005)
Wimbledon	3R (2003, 2005)
US Open	3R (2005, 2006)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Japonia Igrzyska azjatyckie srebro Pusan 2002 gra drużynowa brąz Pusan 2002 gra pojedyncza Uniwersjada złoto Fukuoka 1995 gra podwójna brąz Katania 1997 gra podwójna

Shinobu Asagoe (jap. 浅越しのぶ Asagoe Shinobu; ur. 28 czerwca 1976 r. w Kamigōri, w prefekturze Hyōgo) – tenisistka japońska, zwyciężczyni turniejów deblowych, reprezentantka w Pucharze Federacji.

Status tenisistki zawodowej posiada od 1 lutego 1997 r. W tym samym roku debiutowała w cyklu WTA Tour, w turnieju w Tokio (Princess Cup), już w pierwszym meczu pokonując jedną z czołowych zawodniczek, Amerykankę Rubin (w II rundzie przegrała z Hiszpanką Sánchez Vicario).

W kolejnych latach grała w większości w turniejach niższej rangi, w cyklu WTA występując sporadycznie. W 2000 r. awansowała po raz pierwszy do czołowej setki rankingu światowego. W 2001 r. odniosła pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej dziesiątki na świecie (Amandą Coetzer z RPA) oraz dotarła do pierwszego półfinału turniejowego (w Oklahoma City). Rok później wygrała swoje pierwsze turnieje w grze podwójnej (Birmingham, w parze z Belgijką Els Callens; Tokio, Japan Open, z rodaczką Naną Miyagi).

W 2003 r. awansowała do czołowej pięćdziesiątki rankingu światowego, głównie dzięki dwóm wynikom z kortów trawiastych – finałowi w Birmingham (w półfinale pokonała Rosjankę Mariję Szarapową, w finale przegrała z Bułgarką Magdaleną Maleewą) oraz w IV rundzie (1/8 finału) wielkoszlemowego Wimbledonu (pokonała m.in. Słowaczkę Hantuchovą).

Była także w III rundzie US Open (w I rundzie zrewanżowała się Maleewej za porażkę w Birmingham). Kontynuowała udane występy w 2004 r., osiągając ćwierćfinał US Open. Pokonała w tym turnieju m.in. reprezentantkę Izraela Annę Smasznową oraz Argentynkę Paolę Suárez, a przegrała z Amerykanką Lindsay Davenport. W finale turnieju w Hobart przegrała z Amerykanką Amy Frazier.

W styczniu 2005 r. doszła do finału turnieju w Auckland. Imprezę tę udało się jej wygrać w deblu, a partnerowała jej Słowenka, Katarina Srebotnik – finałowa rywalka w singlu. Tego samego roku dotarła także m.in. do półfinału turnieju w Tokio (Pan Pacific), jako pierwsza Japonka od czasu Kimiko Date w 1995 r. Występy te zapewniły jej dalszy awans w rankingu – w kwietniu 2005 r. była klasyfikowana na pozycji nr 21 w singlu, a w czerwcu – jako nr 18 w deblu.

Do września 2005 r. wygrała sześć turniejów deblowych, w dalszych dwóch była w finałach. Jednym z jej bardziej znaczących sukcesów był półfinał debla Igrzysk Olimpijskich w Atenach (2004 r.), w parze z Sugiyamą. Japonki przegrały półfinał z Hiszpankami Conchitą Martínez i Ruano Pascual. Nie udało im się również zdobyć brązowego medalu po porażce z Argentynkami Paolą Suárez i Patricią Tarabini.

Od 1999 r. Asagoe jest regularną reprezentantką Japonii w Pucharze Federacji. Występuje zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej.

• 2002 Birmingham (z Els Callens), Tokio (Japan Open, z Naną Miyagi)
• 2003 Sarasota (z Miyagi)
• 2004 Hobart (z Seiko Okamoto), Montreal (Canadian Open, z Ai Sugiyamą), Tokio (Japan Open, z Katariną Srebotnik)
• 2005 Auckland (ze Srebotnik), Bangkok (z Giselą Dulko)
• 2006 Amelia Island (ze Srebotnik)

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-10-12]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-10-12]  (ang.).