Siegfried Kracauer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siegfried Kracauer

Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1889 Frankfurt nad Menem
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1966 Nowy Jork
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Dziedzina sztuki	literatura, dziennikarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Siegfried Kracauer (ur. 8 lutego 1889 we Frankfurcie nad Menem, zm. 26 listopada 1966 w Nowym Jorku) – niemiecki socjolog, historyk i teoretyk filmowy, publicysta, pisarz, eseista. Autor m.in. Od Caligariego do Hitlera (1947) i Teorii filmu (1960). Prekursor nowoczesnej teorii filmu^[1].

Studiował socjologię, architekturę i filozofię. Pracował jako komentator „Frankfurter Zeitung”. Wyemigrował do USA, uciekając przed władzą nazistów. Na zlecenie fundacji Rockefellera analizował niemiecką filmografię poszukując w niej źródeł nazizmu.

• Soziologie als Wissenschaft (1925)
• Die Angestellten (1930)
• Ginster (powieść, 1928)
• Jacques Offenbach i Paryż jego czasów (Orpheus in Paris: Jacques Offenbach and the Paris of His Time,1938)
• Od Caligariego do Hitlera (From Caligari to Hitler, 1947)
• Satelite Mentalisty (Propaganda and the Nazi War Film, 1958)
• Teoria filmu (Theory of Film, 1960)

• Alicja Helman, Siegfried Kracauer i jego teoria filmu, [w:] Siegfried Kracauer Teoria filmu, Warszawa 1975, s. 7.
• Alicja Helman, Jacek Ostaszewski, Historia myśli filmowej, Gdańsk 2007.
• Attilio Bruzzone, Siegfried Kracauer e il suo tempo (1903-1925). Il confronto con Marx, Simmel, Lukács, Bloch, Adorno, alle origini del pensiero critico, Mimesis, Milano-Udine 2020, ISBN 978-88-5757-232-1.