Siegfried Laboschin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siegfried Laboschin

„Schachris”
Data i miejsce urodzenia	23 maja 1868 Gniezno
Data i miejsce śmierci	4 listopada 1929 Wrocław
Narodowość	żydowska
Dziedzina sztuki	malarstwo rysunek
Epoka	naturalizm (sztuka)
Multimedia w Wikimedia Commons

Siegfried (Zygfryd) Laboschin (ur. 23 maja 1868 w Gnieźnie, zm. 4 listopada 1929 we Wrocławiu)^[1] – niemiecki malarz, rysownik i krytyk sztuki żydowskiego pochodzenia.

Po ukończeniu gimnazjum w Gnieźnie Laboschin wyjechał do Berlina. Początkowo pobierał naukę w prywatnych pracowniach (lata 1887/89), a potem rozpoczął studia^[1] na Akademie der Künste w Berlinie, gdzie wykładowcą był Anton Alexander von Werner, następnie wspólnie z Friedrich Fehr i Hugo von Habermann studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Od 1892 roku zamieszkał we Wrocławiu, gdzie założył własną szkołę sztuk plastycznych.

Specjalizował się w pejzażach, widokach miejskich i portretach; był cenionym twórcą ekslibrisów. W piśmie „Breslauer Zeitung” przez 20 lat redagował dział sztuki.

• Josef Joachim Menzel (wyd.): Breslauer Juden 1850–1945, St. Augustin 1990, s. 64–65

• Siegfried Laboschin. w: „Ost und West”, 7/1918, s. 213–218. compactmemory.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
• Alfred Grotte: Siegfried Laboschin. w: „Menorah”, 5/1926, s. 294–295. compactmemory.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].