Sigmund Exner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Siegmund Exner von Ewarten
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1846
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

5 lutego 1926
Wiedeń

profesor nauk medycznych
Specjalność: fizjologia
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński
Uniwersytet w Heidelbergu

Doktorat

23 grudnia 1870

Profesura

1891

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wiedeński

Siegmund Ritter Exner von Ewarten (ur. 5 kwietnia 1846 w Wiedniu, zm. 5 lutego 1926 tamże) – austriacki fizjolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do Akademische Gymnasium, studiował w Wiedniu u Ernsta Wilhelma von Brückego, i w Heidelbergu u Hermanna von Helmholtza. 23 grudnia 1870 dyplom i następnie został asystentem w Instytucie Fizjologii Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1891 zastąpił von Brückego na stanowisku profesora fizjologii i dyrektora Instytutu Higieny. Miał trzech braci: profesora prawa Adolfa Exnera (1841-1894), fizyka Karla Exnera (1842-1914) i fizyka Franza Exnera (1849-1926).

Dorobek naukowy

[edytuj | edytuj kod]

Sigmund Exner znany jest ze swoich prac nad fizjologią porównawczą, i fizjologią zmysłów z psychologicznego punktu widzenia. Interesował się analizą ruchu przez mózg i lokalizacją funkcjonalności zachowań w mózgowiu. W pracy z 1894 roku Entwurf zu einer physiologischen Erklärung der psychischen Erscheinungen zaproponował mechanizm działania sieci neuronalnej w mózgu.

Exner badał też fizjologię zmysłów powonienia i widzenia. Wyjaśnił funkcjonowanie oka złożonego owadów w monografii z 1891 roku Die Physiologie der facettierten Augen von Krebsen und Insekten. W 1899 roku założył w Wiedniu Phonogrammarchiv, mające archiwizować dźwięki na potrzeby naukowe.

Z nazwiskiem Exnera wiążą się używane do dziś eponimy:

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]