Simon & Schuster – Wikipedia, wolna encyklopedia

Simon & Schuster
Ilustracja
Adres

Simon & Schuster Building
Nowy Jork

Data założenia

2 stycznia 1924

Dyrektor

Jonathan Karp (CEO)[1]

Strona internetowa

Simon & Schuster (wym. /ˈsaɪmən ænd ˈʃuːstər/) – amerykańskie wydawnictwo, spółka należąca do Kohlberg Kravis Roberts(inne języki), założone w Nowym Jorku w 1924 roku przez Richarda L. Simona(inne języki) i M. Lincolna Schustera(inne języki)[2]. Według stanu na 2016 rok Simon & Schuster publikowało ponad 2000 tytułów rocznie (pod 35 różnymi markami wydawniczymi)[3]. Do 2020 roku Simon & Schuster i jego podwydawnictwa (tzw. imprinty) zdobyły w sumie 56 nagród Pulitzera[4]. Oficyna jest jednym z największych wydawnictw w Stanach Zjednoczonych – przyjmując za kryterium liczbę sprzedanych egzemplarzy, w 2016 roku była na trzecim miejscu w rankingu największych sprzedawców książek w USA[5].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Siedziba główna wydawnictwa w połowie XX w. (Broadway)

W 1924 roku ciotka Richarda Simona zapytała, czy na rynku dostępna jest jakaś książka z krzyżówkami, wówczas bardzo popularnymi, tak jak te publikowane w niedzielnym dodatku do gazety „New York World”. Simon i Schuster byli już wtedy na początkowym etapie zakładania wydawnictwa. Po zorientowaniu się, że nie publikowano wtedy żadnej takiej pozycji postanowili wykorzystać tę lukę na rynku wydawniczym i wydać książkę z krzyżówkami, która okazała się bestsellerem[6].

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]

W 1939 roku Simon i Schuster, wspólnie z Robertem Fairem de Graffem, założyli Pocket Books(inne języki)[7]. W 1942 Simon & Schuster i Western Printing, we współpracy z Artists and Writers Guild, założyli Little Golden Books(inne języki)[8].

W 1944 roku Marshall Field III(inne języki), właściciel „Chicago Sun”, kupił Simon & Schuster oraz Pocket Books[9].

W latach 50. i 60. wielu wydawców, w tym Simon & Schuster, zwróciło się w stronę publikacji edukacyjnych ze względu na ówczesny wyż demograficzny. Od 1959 roku Pocket Books nałożyło nacisk na książki edukacyjne, wydawane przez imprint Washington Square Press. Do stycznia 1964 roku opublikowano pod tą marką ponad 200 tytułów, a przed końcem tego samego roku w planach było wydanie kolejnych 400 pozycji[10].

W lipcu 1960 roku Richard Simon zmarł na atak serca[11]. W 1966 roku Max Schuster przeszedł na emeryturę i sprzedał swoją połowę udziałów Simon & Schuster Leonowi Shimkinowi. Schuster zmarł w 1970 roku[12]. W 1966 roku dokonano połączenia wydawnictw Pocket Books i Simon & Schuster[2]. W 1968 roku Robert Gottlieb, który pracował w Simon & Schuster od 1955 roku, i podpisał dla nich umowę m.in. z Josephem Hellerem na publikację powieści Paragraf 22, objął stanowisko redaktora naczelnego w konkurencyjnym wydawnictwie Knopf(inne języki)[13]. W 1979 roku Richard Snyder(inne języki) został dyrektorem generalnym przedsiębiorstwa. Przez 15 lat zasiadania na tym stanowisku pomógł znacznie rozwinąć firmę – z przychodów na poziomie niespełna 40 milionów USD w 1979 roku do blisko 2 miliardów USD w 1994 roku, kiedy został zwolniony[14].

Lata 1980.

[edytuj | edytuj kod]
Siedziba Simon & Schuster przy 1230 Avenue of the Americas (Rockefeller Center, Nowy Jork; 2006)

W 1983 roku, po śmierci Charlesa Bluhdorna(inne języki), szefa konglomeratu Gulf+Western(inne języki), który nabył Simon & Schuster w 1976 roku, władze wydawnictwa podjęły decyzję o zakończeniu, nie przynoszącego większych sukcesów, programu dywersyfikacji przedsiębiorstwa. Następcą Bluhdorna, który zginął w wypadku lotniczym, został Martin Davis[15].

W 1984 roku Richard Snyder, w ramach przemian, rozpoczął ekspansję. Jeszcze w tym samym roku Simon & Schuster, ze Snyderem jako dyrektorem generalnym, nabyło za 180 milionów USD wydawnictwo edukacyjne Esquire Inc[16]. Przez kolejne trzy lata przejął w sumie 28 przedsiębiorstw, m.in. Prentice Hall(inne języki) w 1984 roku za 700 milionów USD, wiodące wydawnictwo publikujące podręczniki szkolne[17]. Dzięki temu przejęciu nowo połączone wydawnictwa stały się wówczas największym przedsiębiorstwem wydającym książki w Stanach Zjednoczonych[18]. Do 1987 roku 51% sprzedaży Simon & Schuster pochodziło z tytułów o profilu edukacyjnym[17]. W sumie, w latach 1983–1991, właściciele Simon & Schuster wydali na przejęcia innych wydawnictw ponad 1 miliard USD[19].

W latach 90. dział Consumer Book Group’s Audio podlegający Simon & Schuster był największym na świecie wydawcą audiobooków[20].

Lata 1990.

[edytuj | edytuj kod]

W 1990 roku „The New York Times” określił Simon & Schuster, którego sprzedaż rok wcześniej wyniosła 1,3 miliarda USD (sześć razy więcej niż 1983 roku), największym wydawcą książek na rynku amerykańskim[16]. W grudniu tego samego roku przedsiębiorstwo kupiło wydawcę dziecięcych książek, Green Tiger Press (San Diego)[21].

W 1994 roku Paramount Communications Inc., właściciel Simon & Schuster, został kupiony przez mediowy konglomerat Viacom[22]. W tym samym roku Snyder został nagle zwolniony i zastąpiony przez Jonathana Newcomba, który od 1991 roku pełnił funkcje prezesa i dyrektora generalnego przedsiębiorstwa[14]. Również w 1994 roku Simon & Schuster zakupiło Macmillan(inne języki)[23]. W listopadzie 1994 roku Simon & Schuster sprzedało kilka drugorzędnych aktywów, takich jak Prentice Hall Online i Charles E. Simon Co., które kupiło przedsiębiorstwo internetowych usług informacyjnych, CDB Infotek (Santa Ana)[24]. W 1996 roku wydawnictwo map drogowych, H. M. Gousha Company, od 1987 roku część Simon & Schuster, zostało sprzedane firmie technologicznej i wydawniczej, Rand McNally[25].

W 1998 roku właściciele holdingu Viacom sprzedali brytyjskiemu wydawnictwu Pearson udziały sektora edukacyjnego Simon & Schuster, m.in. Prentice Hall i Macmillan[26].

Lata 2000.

[edytuj | edytuj kod]

Przed końcem 2002 roku Simon & Schuster nabyło przedsiębiorstwo Distican, które od 1994 roku dystrybuowało publikacje amerykańskiego wydawnictwa na rynku kanadyjskim; po przejęciu, Distican przyjęło nazwę Simon & Schuster Canada[27]. W 2013 roku Rząd Federalny Kanady udzielił Simon & Schuster Canada zezwolenia na rozpoczęcie działalności wydawniczej na rynku wewnątrzkrajowym, wprowadzając tym samym nowego międzynarodowego wydawcę[28]. W 2003 roku Simon & Schuster nabyło Strebor Books International, które założone zostało w 1999 roku przez pisarkę Kristinę Laferne Roberts (ps. „Zane”)[29][30].

Pod koniec 2005 roku Viacom podzielono na dwa przedsiębiorstwa: CBS Corporation(inne języki), który przejął Simon & Schuster, a drugie zachowało nazwę Viacom Inc.[31] W 2006 roku Simon & Schuster założyło imprint Threshold Editions[32], publikujący pozycje o tematyce politycznej[33].

W 2009 roku właściciele Simon & Schuster podpisali z komentatorem politycznym, Glennem Beckiem(inne języki), umowę, o charakterze międzynarodowym, na wiele tytułów książkowych oraz wspólne publikowanie poprzez imprinty; obejmowała literaturę dla dorosłych, młodzieżową, beletrystykę, książki obrazkowe dla dzieci, a także książki elektroniczne oraz audiobooki[34]. Wydawnictwo Simon & Schuster, jako część CBS, było głównym wydawcą książek związanych z różnymi franczyzami mediowymi należącymi do CBS i/lub emitowanymi w CBS, takimi jak Star Trek, Mission: Impossible i CSI (m.in. CSI: Kryminalne zagadki Las Vegas)[7]. Za publikowanie książek z serii Star Trek odpowiedzialne były oddziały wydawnictwa, Pocket Books(inne języki) i Gallery Books[35].

Lata 2010.

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku Simon & Schuster sfinalizowało z Glennem Beckiem nowy kontrakt na współwydawanie książek; wtedy też założył imprint Mercury Ink[36]. W tym samym roku w ramach Atria Publishing Group, oddziału należącego do Simon & Schuster, amerykańskie przedsiębiorstwo, wspólnie z Cash Money Records, założyło wydawnictwo Cash Money Content[37].

W 2012 roku Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych założył sprawę United States v. Apple Inc.(inne języki), w której w charakterze oskarżonych wystąpili: amerykańskie przedsiębiorstwo informatyczne Apple, Simon & Schuster oraz cztery inne główne przedsiębiorstwa wydawnicze. W pozwie zarzucono im, że spiskowali w sprawie ustalania cen e-booków w celu osłabienia pozycji na rynku amerykańskiego przedsiębiorstwa handlu internetowego, Amazon.com, naruszając tym samym amerykańskie prawo antymonopolowe. Z tego powodu amerykańscy konsumenci płacili dziesiątki milionów dolarów więcej za zakupione tytuły. Przedstawiciele żadnego z pozwanych przedsiębiorstw nie przyznali się do stosowania nadużyć, ale trzej wydawcy – Simon & Schuster, Hachette i HarperCollins – zgodzili się na załatwienie spornej sprawy (z kolei Apple zakwestionował postawione zarzuty, a wydawnictwa Macmillan Publishers i Penguin Group(inne języki) też odmówiły zawarcia ugody)[38].

W 2012 roku Carolyn Reidy, dyrektorka generalna Simon & Schuster, dokonała reorganizacji imprintów publikujących literaturę dla dorosłych tworząc cztery główne działy wydawnicze: Atria Publishing Group, Scribner Publishing Group, Simon & Schuster Publishing Group oraz Gallery Publishing Group. Według Reidy, oddziały te zostały utworzone, by usprawnić działalność uzupełniających się imprintów. Reorganizacja miała też „spowodować zwrócenie większej uwagi na aspekt redakcyjny imprintów, nawet przy uwzględnieniu naturalnych podobieństw między nimi”[39].

W 2012 roku Simon & Schuster, wspólnie z jednostką dominującą Author Solutions(inne języki), uruchomił platformę self-publishingową Archway Publishing, której celem było wspomaganie autorów w publikowaniu ich dzieł[40].

Pod koniec 2013 roku sędzia federalny zatwierdził ugodę w sprawie naruszeń prawa ochrony konkurencji, zgodnie z którą właściciele Simon & Schuster, wraz z pozostałymi czterema oficynami wydawniczymi, wpłacili środki na fundusz, który miał udzielać kredyty klientom, którzy przepłacili za książki z powodu zmowy cenowej dotyczącej publikowanych przez te wydawnictwa tytułów[41].

W październiku 2014 roku przedstawiciele Simon & Schuster, po negocjacjach trwających blisko kilka tygodni, podpisali wieloletnią umowę partnerską z Amazon.com dotyczącą cen e-booków; porozumienie zostało osiągnięte po wprowadzeniu przez władze Amazona kilku zmian w ofercie złożonej przez właścicieli wydawnictwa[42]. W tym samym roku dyrekcja przedsiębiorstwa wprowadziła na rynek nowy imprint, Simon451, dla publikacji, zarówno drukowanych, jak i cyfrowych, literatury fantastycznej, ale z naciskiem na e-booki i uwzględniając interesy internetowych grup społecznych. Nazwa wydawnictwa została zainspirowana książką Raya Bradbury’ego, 451 stopni Fahrenheita (temperatura zapłonu książki); Simon & Schuster odpowiada za publikowanie klasycznego dzieła Bradbury’ego[43].

W 2015 roku przedsiębiorstwo Simon & Schuster, poprzez utworzenie nowej jednostki wydawniczej North Star Way, rozszerzyło działalność wykraczającą poza tradycyjny model publikowania książek. Wydawnictwo, za pośrednictwem tego imprintu, miało zapewnić autorom dodatkowe usługi, m.in. kursy online, dyskusje panelowe, aplikacje mobilne, materiały audiowizualne i partnerstwo biznesowe. North Star Way miał odpowiadać za publikowanie literatury faktu o tematyce takiej jak samodoskonalenie, harmonia ciała ducha i umysłu oraz motywacja[44].

W 2015 roku ogólna sprzedaż materiałów cyfrowych, w tym plików do pobrania, stanowiła ok. 25% przychodów przedsiębiorstwa Simon & Schuster; w 2014 roku było to 26,4%. W 2015 roku sprzedaż e-booków spadła, a wzrost sprzedaży cyfrowych plików audio wyniósł od 35% do 40%. Ogólny spadek przychodów ze sprzedaży tytułów cyfrowych był pokłosiem wzrostu sprzedaży dzieł drukowanych[3].

W 2016 roku Simon & Schuster uruchomiło internetowy portal oferujący płatne kursy wideo, SimonSays.com. Wtedy też przedsiębiorstwo założyło, w ramach Gallery Books Group, imprint Scout Press, który miał oferować fikcję literacką. W tym samym roku właściciele wydawnictwa Simon & Schuster, mającego wówczas w ofercie ponad 18 tysięcy e-booków, podpisali umowę na cyfrową dystrybucję zasobów Start Publishing LLC, działu wydawniczego z katalogiem zawierającym blisko 7000 e-booków[3].

W 2019 roku CBS i Viacom zostały ponownie połączone tworząc ViacomCBS. W jego strukturze pozostało przedsiębiorstwo Simon & Schuster, które przed reintegracją należało do CBS[45].

Lata 2020.

[edytuj | edytuj kod]

W 2020 roku dyrektor generalny ViacomCBS, Bob Bakish, ogłosił zamiar sprzedaży działu Simon & Schuster, uzasadniając to tym, że wydawnictwo „nie ma istotnego związku z naszym biznesem w szerszej perspektywie”[46]. Przez blisko miesiąc, od momentu podania pod koniec lutego przez Bakisha do publicznej wiadomości informacji o możliwości kupna Simon & Schuster, do właścicieli ViacomCBS dzwoniono w tej sprawie ponad dwudziestokrotnie. Z powodu panującej wówczas pandemii COVID-19 decyzja o sprzedaży wydawnictwa miała być odłożona[47].

Redaktorzy

[edytuj | edytuj kod]

Autorzy

[edytuj | edytuj kod]

Lista przedstawia nazwiska wybranych autorów książek (szczególnie tych, którzy mają na koncie kilka bestsellerów – co najmniej 3000 sprzedanych książek na rynku amerykańskim).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Elizabeth A. Harris: Simon & Schuster Names Jonathan Karp C.E.O.. 2020-05-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-28)]. (ang.).
  2. ↑ a b Richard Guthrie: Publishing: Principles and Practice. SAGE, 2011, s. 96. ISBN 978-1-84787-014-8.
  3. ↑ a b c Global Publishing Leaders 2016: Simon & Schuster. publishersweekly.com, 2016-08-26. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  4. ↑ Meg James: Iconic book publisher Simon & Schuster is on the auction block. latimes.com, 2020-03-04. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (ang.).
  5. ↑ Jim Milliot, Ranking America’s Largest Publishers [online], PublishersWeekly.com, 24 lutego 2017 [dostęp 2022-11-07] (ang.).
  6. ↑ Frederick Lewis Allen: Only Yesterday: An Informal History of the 1920s. New York: Open Road Media, 2015, s. 140–141. ISBN 978-1-5040-1137-2.
  7. ↑ a b Martha Maeda: Book Publishing 101: Inside Information to Getting Your First Book Or Novel Published. Atlantic Publishing Company, 2014, s. 29. ISBN 978-1-60138-564-2.
  8. ↑ Sally Lodge: Commemorating 75 Years Of Little Golden Books. publishersweekly.com, 2017-02-17. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  9. ↑ Edwin Darby: The Fortune Builders: Chicago’s Famous Families. Garrett County Press, 2011, s. 47. ISBN 978-1-891053-17-7.
  10. ↑ Publishers Hope Wider Market Will Mean Better Profit Margins; Executives Ready to Serve Rapidly Rising Number of Young Readers. nytimes.com, 1964-01-06. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-06)]. (ang.).
  11. ↑ Timothy White: Long Ago and Far Away: James Taylor – His Life and Music. Omnibus Press, 2009, s. 237. ISBN 978-0-85712-006-9.
  12. ↑ Donald L. Miller: Supreme City: How Jazz Age Manhattan Gave Birth to Modern America. Simon and Schuster, 2015, s. 569. ISBN 978-1-4165-5020-4.
  13. ↑ David D. Kirkpatrick: The Man Who Will Edit Clinton; Legendary Figure Will Try to Elicit Meaningful Memoir. nytimes.com, 2001-08-13. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-25)]. (ang.).
  14. ↑ a b Paula Span: Simon Schuster boss fired. washingtonpost.com, 1994-06-15. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-12)]. (ang.).
  15. ↑ John O. Whitney, Tina Packer: Power Plays: Shakespeare’s Lessons in Leadership and Management. Simon and Schuster, 2002, s. 32. ISBN 978-0-7432-4212-7.
  16. ↑ a b Edwin McDowell: The Media Business; Is Simon & Schuster Mellowing?. nytimes.com, 1990-10-29. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-25)]. (ang.).
  17. ↑ a b Jeanie Kasindorf. Dick and Joni: The Blockbuster Row That’s Rocking Best-Sellerdom. „New York Magazine”. 20 (49), s. 60–63, 1987-12-14. New York Media, LLC. ISSN 0028-7369. (ang.). 
  18. ↑ Elizabeth Tucker, Michael Schrage: Publishing Firm Ends Operations In Reston Unit. washingtonpost.com, 1985-05-15. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-15)]. (ang.).
  19. ↑ Roger Cohen: Profits – Dick Snyder’s Ugly Word. nytimes.com, 1991-06-30. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-20)]. (ang.).
  20. ↑ Compaine i Gomery 2000 ↓, s. 95.
  21. ↑ redakcja „New York Times” News Service: Simon & Schuster Buys San Diego Firm. chicagotribune.com, 1990-12-19. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-03)]. (ang.).
  22. ↑ Ian Johnson: Viacom captures Paramount. baltimoresun.com, 1994-02-16. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-30)]. (ang.).
  23. ↑ Claire Kelley: After 65 years, Free Press to be absorbed into Simon & Schuster flagship. mhpbooks.com, 2012-10-24. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-11)]. (ang.).
  24. ↑ Debora Vrana: CDB Infotek Agrees to Buy 2 Businesses. latimes.com, 1994-11-22. [dostęp 2020-07-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-06)]. (ang.).
  25. ↑ Mark Monmonier (James R. Akerman): The History of Cartography: Cartography in the Twentieth Century. T. 6. University of Chicago Press, 2015, s. 618, seria: The History of Cartography. ISBN 978-0226534695.
  26. ↑ Compaine i Gomery 2000 ↓, s. 90.
  27. ↑ Jim Milliot: Simon & Schuster to Acquire Distican. publishersweekly.com, 2002-11-25. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)]. (ang.).
  28. ↑ Leigh Anne Williams: Opportunity Knocks: Focus on Canada 2013: Despite some trouble spots, Canadian publishers see chances for growth. publishersweekly.com, 2013-09-20. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)]. (ang.).
  29. ↑ Tarshia L. Stanley: Encyclopedia of Hip Hop Literature. ABC-CLIO, 2008, s. 232. ISBN 978-0-313-34390-2.
  30. ↑ DeNeen L. Brown: Bestselling author Zane faces financial mess worthy of a plot twist in her steamy novels. washingtonpost.com, 2014-02-04. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-12)]. (ang.).
  31. ↑ redakcja Bloomberg News: Viacom Completes Split Into 2 Companies – The New York Times. nytimes.com, 2006-01-02. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)]. (ang.).
  32. ↑ Michael LeGault: The Next American Revolution: How the American Government Stole the American Dream & How We Can Get It Back. Tate Publishing, 2011, s. 185. ISBN 978-1-61346-129-7.
  33. ↑ Jean Anne Rose: Threshold Editions to Publish Tucker Carlson. simonandschuster.biz, 2017-05-02. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)]. (ang.).
  34. ↑ Lynn Andriani: Glenn Beck Signs Multi-Book Deal with Simon & Schuster. publishersweekly.com, 2009-05-04. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-07)]. (ang.).
  35. ↑ Karen Raugust: For Star Trek Books, the Voyage Shows No Sign of Stopping. publishersweekly.com, 2016-07-08. [dostęp 2020-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
  36. ↑ Glenn Beck Re-Ups with S&S; Launches New Imprint. publishersweekly.com, 2011-06-01. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  37. ↑ Baby And Slim Celebrate Their New Publishing Venture, Cash Money Content. hiphopwired.com, 2011-05-25. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  38. ↑ Ylan Q. Mui, Hayley Tsukayama: Justice Department sues Apple, publishers over e-book prices – The Washington Post. washingtonpost.com, 2012-04-11. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-18)]. (ang.).
  39. ↑ Jim Milliot: S&S Reorganizes Adult Group; Levin to Leave Free Press. publishersweekly.com, 2012-10-23. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  40. ↑ Simon & Schuster and Author Solutions Launch Archway Publishing. archwaypublishing.com, 2012-11-27. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  41. ↑ Brett Molina: E-book price fixing settlements rolling out. usatoday.com, 2014-03-25. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  42. ↑ Arathy S. Nair (redakcja: Maju Samuel): Amazon signs multi-year deal with Simon & Schuster: Business Insider. reuters.com, 2014-10-20. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  43. ↑ S&S Launching New SF Imprint, Simon451. publishersweekly.com, 2014-01-14. [dostęp 2020-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-08)]. (ang.).
  44. ↑ Press Release: Introducing North Star Way: A New Platform-Based, Client-Centric Approach to Publishing from Simon & Schuster. bookbusinessmag.com, 2015-01-30. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-09)]. (ang.).
  45. ↑ Edmund Lee: CBS and Viacom to Reunite in Victory for Shari Redstone. nytimes.com, 2019-08-13. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-20)]. (ang.).
  46. ↑ redakcja Associated Press: Simon & Schuster names Jonathan Karp as new CEO. latimes.com, 2020-05-28. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-09)]. (ang.).
  47. ↑ Jill Goldsmith: ViacomCBS Has Received 25 Inquires About Buying Simon & Schuster Since It Flagged Intention To Sell Publisher. deadline.com, 2020-03-26. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-26)]. (ang.).
  48. ↑ Annie Proulx | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  49. ↑ Audrey Niffenegger | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  50. ↑ Bob Woodward | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  51. ↑ Carrie Fisher | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  52. ↑ Cornelius Ryan | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  53. ↑ Dan Brown | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  54. ↑ David McCullough | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  55. ↑ Dick Cheney | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  56. ↑ Donald J. Trump | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  57. ↑ Doris Lessing | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  58. ↑ Ernest Hemingway | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  59. ↑ F. Scott Fitzgerald | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  60. ↑ Frank McCourt | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  61. ↑ Harold Robbins | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  62. ↑ Hillary Rodham Clinton | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  63. ↑ Howard Stern | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  64. ↑ Hunter S. Thompson | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  65. ↑ Jackie Collins | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-04)]. (ang.).
  66. ↑ Janet Evanovich | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  67. ↑ Jimmy Carter | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  68. ↑ Jodi Picoult | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  69. ↑ John Irving | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  70. ↑ Joseph Heller | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  71. ↑ Larry McMurtry | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  72. ↑ Maddox: Alphabet of Manliness (revised and updated). Kensington Publishing Corp., 2009, s. 413. ISBN 978-0-8065-3208-0.
  73. ↑ Maddox | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  74. ↑ Mary Higgins Clark | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  75. ↑ P.G. Wodehouse | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  76. ↑ Peter Hook | Official Publisher Page | Simon & Schuster UK. simonandschuster.co.uk. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  77. ↑ R.L. Stine | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  78. ↑ Sandra Brown | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  79. ↑ Shel Silverstein | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  80. ↑ Siddhartha Mukherjee | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  81. ↑ Stephen E. Ambrose | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  82. ↑ Stephen King | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-15)]. (ang.).
  83. ↑ Thomas Berger | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  84. ↑ Thomas Wolfe | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  85. ↑ Ursula K. Le Guin | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).
  86. ↑ Walter Isaacson | Official Publisher Page | Simon & Schuster. simonandschuster.com. [dostęp 2020-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-05)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Benjamin M. Compaine, Douglas Gomery: Who Owns the Media?: Competition and Concentration in the Mass Media Industry. Routledge, 2000. ISBN 978-1-135-67923-1.
Paramount Global
Paramount Media Networks
BET Networks
Paramount Motion Pictures Group
Paramount Pictures
Corporation
MTV Films
Inne jednostki
Pozostałe aktywa
Polskie programy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Simon_%26_Schuster&oldid=74850126”