Sklepienie wachlarzowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sklepienie wachlarzowe zbudowane jest na żebrach promieniście rozchodzących się z przyściennych punktów podparcia[1] (takich jak np. wspornik, półkolumna, służka). Stosowane najczęściej w okresie późnego gotyku angielskiego – tzw. stylu perpendykularnego czyli pionowego, który zdominował architekturę angielską w XV wieku.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sztuka świata. Słownik terminów L-Ż. tom 18. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, s. 230. ISBN 978-83-213-4727-1.