French
DeutschSkoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1927 – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||
| Data | 2 lutego 1927 | ||
|---|---|---|---|
| Gospodarz | |||
| Dyscyplina | |||
| Mężczyźni | |||
| konkurs indywidualny na skoczni K-50 | |||
| Klasyfikacja medalowa | |||
| Zwycięzca | Szwecja | ||
Skoki narciarskie na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 1927 – zawody w skokach narciarskich rozgrywane w ramach mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym, przeprowadzone 2 lutego 1927 roku na skoczni Trampolino Italia w Cortinie d’Ampezzo, w celu wyłonienia trzeciego mistrza świata w skokach narciarskich.
Złoty medal w zawodach wywalczył reprezentant Szwecji Tore Edman, drugi był reprezentujący Czechosłowację Willen Dick, a trzeci rodak Edmana – Bertil Carlsson. Sklasyfikowano 36 skoczków z 8 krajów[1].
Poza konkursem wystartowało dwóch norweskich skoczków – Carlsen i Olavsen (drugi z nich był wówczas trenerem włoskich skoczków)[2].
Na trybunach skoczni Trampolino Italia podczas zawodów zgromadziło się około 3 tysięcy widzów, w tym ówczesny następca włoskiego tronu[2].
Oprócz konkursu właściwego o mistrzostwo świata rozegrano również dodatkową rywalizację pokazową, w której najlepszy ustany skok oddał František Wende (52,5 m), a najdalsze próby wykonał Carlsen, jednak dwukrotnie upadał przy skokach na odległość 54 m[2].
Wyniki konkursu
[edytuj | edytuj kod]| Miejsce | Zawodnik | Państwo | Skok 1 | Skok 2 | Nota[1] |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Tore Edman | Szwecja | 46,5 | 54,0 | 18,420 |
| 2. | Willen Dick | Czechosłowacja | 50,0 | 48,5 | 17,562 |
| 3. | Bertil Carlsson | Szwecja | 44,0 | 51,5 | 17,435 |
| 4. | Ernst Feuz | Szwajcaria | 48,0 | 48,0 | 16,833 |
| 5. | František Wende | Czechosłowacja | 46,0 | 49,0 | 16,763 |
| 6. | Vitale Venzi | Włochy | 49,5 | 49,0 | 16,527 |
| 7. | Josef Schmidt | Szwajcaria | 44,5 | 48,0 | 16,520 |
| 8. | Rudolf Neyer | Niemcy | 46,5 | 48,0 | 16,145 |
| 9. | Erich Recknagel | Niemcy | 48,0 | 46,5 | 15,562 |
| 10. | Luciano Zampatti | Włochy | 38,5 | 49,0 | 15,104 |
| 11. | Hugo Hörtnagel | Niemcy | 43,0 | 44,5 | 14,900 |
| 12. | Luigi Faure | Włochy | 40,0 | 44,5 | 14,645 |
| 13. | Adolf Rubi | Szwajcaria | 40,5 | 43,0 | 14,602 |
| 14. | Otakar Německý | Czechosłowacja | 37,0 | 45,5 | 14,395 |
| 15. | Adriano Fingo[3] | Włochy | 39,0 | 45,0 | 14,229 |
| 16. | Josef Bím | Czechosłowacja | 43,0 | 45,5 | 14,062 |
| 17. | Josef Adolf | Czechosłowacja | 39,0 | 40,0 | 13,833 |
| 18. | Andrzej Krzeptowski I | Polska | 36,5 | 39,0 | 13,645 |
| 19. | Stanisław Gąsienica-Sieczka | Polska | 38,9 | 45,0 | 13,583 |
| 20. | Béla Szepes | Węgry | 41,5 | 37,0 | 13,518 |
| 21. | Johann Tryzna | Czechosłowacja | 38,5 | 40,0 | 13,312 |
| 22. | Gérard Vuilleumier | Szwajcaria | 41,0 | ? | 13,270 |
| 23. | Rudolf Burkert | Czechosłowacja | 52,5 | ? | 13,269 |
| 24. | Beniamino Gally | Włochy | 34,0 | 39,5 | 13,062 |
| 25. | Aleksander Rozmus | Polska | 33,0 | 34,5 | 12,769 |
| 26. | Enrico Moiso | Włochy | 32,0 | 40,0 | 12,624 |
| 27. | Gustav Müller | Niemcy | 51,0 | 48,5 | 12,166 |
| 28. | Bronisław Czech | Polska | 33,5 | 39,0 | 12,062 |
| 29. | Władysław Żytkowicz | Polska | 34,0 | 38,5 | 12,000 |
| 30. | Hermann Freimann | Szwajcaria | ? | ? | 10,542 |
| 31. | Ernesto Zardini | Włochy | ? | 42,5 | 10,290 |
| 32. | Pompanin | Włochy | 40,5 | ? | 10,145 |
| 33. | Domenico Patterlini | Włochy | 39,5 | ? | 9,750 |
| 34. | Hans Rattay | Austria | ? | ? | 9,478 |
| 35. | Valente | Włochy | 40,5 | ? | 8,875 |
| 36. | Johann Schult | Niemcy | 41,0 | 40,0 | 5,166 |
| PK | Carlsen[2] | Norwegia | ? | ? | ? |
| PK | Olavsen[2] | Norwegia | ? | ? | ? |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Adam Kwieciński: Cortina d’Ampezzo ITA 1927.02.02 MS World Ski Championshps. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-09-19].
- ↑ a b c d e Inż. K. Schiele. Sporty zimowe. Zawody narciarskie w Cortina d’Ampezzo. „Stadjon”. nr 7, s. 8, 1927-02-17.
- ↑ Krzysztof Mecner: Narciarstwo klasyczne. Mistrzostwa świata. Katowice: Mecner Media, 2015, s. 15. ISBN 978-83-940027-5-6.