Skotnica (potok) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Lokalizacja | |
Potok 3 rzędu | |
Źródło | |
Wysokość | ok. 665 m n.p.m. |
Ujście | |
Recypient | Czarny Dunajec |
Miejsce | |
Wysokość | ok. 583 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Skotnica – potok, lewy dopływ Czarnego Dunajca[2][3].
2 cieki źródłowe potoku wypływają na wysokości około 665 i 655 m na bezleśnych i niezabudowanych obszarach Kotliny Nowotarskiej po północnej stronie centrum Nowego Targu. Łączą się ze sobą na wysokości około 605 m, i od tego miejsca potok jednym korytem spływa w kierunku północnym przez zabudowany teren Nowego Targu. Przecina ulicę C.K. Norwida, spływa wzdłuż ulicy Skotnica, przecina ulicę św. Anny i na wysokości 583 m uchodzi do Czarnego Dunajca[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Skotnica na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-01-12].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 255, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Śródlądowe wódy powierzchniowe lub ich części, stanowiące własność publiczną, istotne dla kształtowania zasobów wodnych i ochrony przeciwpowodziowej (RZGW Kraków). [dostęp 2017-05-04].