Skrzynczana – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Potok | |
Długość | 9,2[1] km |
Źródło | |
Miejsce | Polana nad Skrzynką |
Wysokość | ok. 680 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Ujście | |
Recypient | Biała Lądecka |
Miejsce | |
Wysokość | ok. 340 m n.p.m. |
Współrzędne | |
Położenie na mapie Sudetów |
Skrzynczana (niem. Heinzen Bach, Heinzendorfer Wasser, Heinzenbach) – potok, prawy dopływ Białej Lądeckiej[2].
Położenie geograficzne
[edytuj | edytuj kod]Potok stanowi granicę pomiędzy Górami Złotymi a Wzgórzami Rogówki w Kotlinie Kłodzkiej, a co za tym idzie fragment granicy pomiędzy Sudetami Środkowymi a Wschodnimi[1].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Skrzynczana powstaje z połączenia na wysokości ok. 500 m n.p.m. trzech potoków: Wilczej Wody, Dziczka oraz Bzowieczki, przy czym każdy z nich uważany jest za właściwy, górny bieg Skrzynczany[1]. Miejsce ich spływu stanowi na Polanie nad Skrzynką, znajduje się w lesie świerkowy regla dolnego u stóp Wilczej Góry, Łysego Garbu i Bzowca w Górach Złotych[1]. Potem potok płynie wąską, zalesioną doliną przez nieistniejącą już dzisiaj część Skrzynki[1]. Wypływając z lasu przecina granicę Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego i wśród użytków rolnych przepływa przez wieś[1]. Poniżej Skrzynki łączy się z Brodkiem (Droszkowską Wodą) i łagodnie spływa do Ołdrzychowic Kłodzkich przez pola, gdzie uchodzi na wysokości ok. 340 m n.p.m.[1] Potok ma długość ok. 9,2 km, nie wliczając do tego źródliskowych potoków[1].
Z doliny Skrzynczany roztaczają się widoki na Góry Złote, Dolinę Białej Lądeckiej i Masyw Śnieżnika z Krowiarkami na pierwszym planie[1].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]U źródeł potoków źródliskowych Skrzynczany przechodzi niebieski szlak E3 z Lądka-Zdroju na Przełęcz Kłodzką[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 200, 201. ISBN 83-85773-01-0.
- ↑ czasem mylony jest z Brodkiem lub uznawany za jego lewy dopływ
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-06-09].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 17: Góry Złote. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-01-0.