Skuteczność świetlna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Skuteczność świetlna (wydajność świetlna) – wielkość fizyczna określająca stosunek strumienia świetlnego emitowanego przez źródło światła do pobieranej przez nie mocy. Skuteczność świetlna może być podawana także, w odniesieniu do źródła idealnego (683 lm/W), które całą energię elektryczną przetwarza na światło.

Jednostka: lumen/wat (lm/W)

Przykładowe skuteczności świetlne różnych źródeł światła:

• żarówka: 8–20 lm/W^[1]
• lampa halogenowa: 12–26 lm/W^[1] (żarówki projektorowe halogenowe napełniane ksenonem nawet 40 lm/W)^[1][2]
• świetlówka liniowa: 45–104 lm/W^[1]
• świetlówka kompaktowa: 50–87 lm/W^[1]
• biała dioda LED będące w sprzedaży: 70–120 lm/W^[3] (303 lm/W osiągnięto w maju 2014 roku)^[4]
• lampa metalohalogenkowa: 80–125 lm/W
• wysokoprężna lampa sodowa: 90–150 lm/W^[5]
• niskoprężna lampa sodowa: 100-200 lm/W^[5]
• lampa rtęciowa: 35–60 lm/W^[1]
• lampa rtęciowo-żarowa: 17–31 lm/W^[1]
• lampa indukcyjna: 48–90 lm/W^[1][6]