Sobieszów – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sobieszów
	część Jeleniej Góry
	; Widok na Sobieszów z zamku Chojnik
	Herb
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miasto	Jelenia Góra
Prawa miejskie	1962–1976
W granicach Jeleniej Góry	2 lipca 1976
SIMC	0935883
	Położenie na mapie Jeleniej Góry Sobieszów
	Położenie na mapie Polski Sobieszów
	Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Sobieszów
	50°50′43″N 15°38′40″E/50,845278 15,644444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Sobieszów (niem. Hermsdorf am Kynast) – część miasta Jelenia Góra^[2], w latach 1962–1976 samodzielne miasto. W latach 1945–1954 siedziba wiejskiej gminy Sobieszów.

Sobieszów położony jest wzdłuż strumienia Wrzosówka u stóp Chojnika. Od XIV w. do 1945 wieś stanowiła własność rodziny Schaffgotschów i nosiła niem. nazwę Hermsdorf unterm Kynast^[3], w 1946 administracyjnie zatwierdzono obecną nazwę^[4]. Status miasta Sobieszów otrzymał 18 lipca 1962. Z dniem 2 lipca 1976 miasto Sobieszów zostało włączone do Jeleniej Góry^[5], oprócz Jagniątkowa, który tego samego dnia wcielono do Piechowic^[1] (1 stycznia 1998 Jagniątków również został częścią Jeleniej Góry^[6]).

W Sobieszowie ma siedzibę dyrekcja Karkonoskiego Parku Narodowego. Lokalizacja dzielnicy stwarza dogodne warunki do rozpoczynania tutaj pieszych wędrówek po Karkonoszach.

W Sobieszowie znajduje się stacja kolejowa Jelenia Góra Sobieszów.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty^[7]:

układ przestrzenny miasta;
kościół pw. św. Marcina, pierwotnie XIV-wieczny, w obecnej postaci z XVIII w.;
dzwonnica, z XVIII w.;
zbór ewangelicki, obecnie kościół rzymskokatolicki pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa, z lat 1844-1845;
zamek „Chojnik”, z XV/XVI w.;
dom, ul. Cieplicka 53, z trzeciej ćwierci XIX w.;
willa, ul. Cieplicka 56, z drugiej połowy XIX w.;
- ogród;
dom, ul. Cieplicka 160, z XVIII-XIX w.;
willa z ogrodem, ul. Cieplicka 168, z k. XIX w.;
dom, ul. Cieplicka 194, z drugiej połowy XIX w.;
dom, ul. Cieplicka 215, z 1749 r.;
pastorówka, obecnie plebania, ul. Cieplicka 219, z 1751 r.;
dom, ul. Bronka Czecha 11, po 1920 r.;
zespół pałacowy Schaffgotschów, ul. Karkonoska 4, z pierwszej poł. XVIII-XIX w., w tym:
- pałac ul. Cieplicka 196;
- oficyna;
- budynek mieszkalno-gospodarczy;
- obory;
- spichlerz;
- stodoła.

Szlaki turystyczne

Zobacz też

parafia św. Marcina w Jeleniej Górze-Sobieszowie

Przypisy

↑ ^a ^b Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 144
↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
↑ Kynast to niem. nazwa zamku Chojnik
↑ Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).
↑ rok po wprowadzeniu reformy administracyjnej, która ustanawiała Jelenią Górę miastem wojewódzkim, stolicą województwa jeleniogórskiego
↑ Dz.U. z 1997 r. nr 116, poz. 742
↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 43,44. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-24].

Literatura

o dziejach dawnych panów osady w: A. Kuzio-Podrucki, Schaffgotschowie. Zmienne losy śląskiej arystokracji, Bytom 2007, ISBN 978-83-923733-1-5 - info o książce na stronie: Śląska szlachta i arystokracja

Linki zewnętrzne

[znies-1] Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 144

[R2013-2] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

[3] Kynast to niem. nazwa zamku Chojnik

[4] Zarządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 7 maja 1946 r. (M.P. z 1946 r. nr 44, poz. 85).

[5] rok po wprowadzeniu reformy administracyjnej, która ustanawiała Jelenią Górę miastem wojewódzkim, stolicą województwa jeleniogórskiego

[6] Dz.U. z 1997 r. nr 116, poz. 742

[nid-7] Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 43,44. [dostęp 2012-09-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

[st1-8] Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-24].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Dzielnice	Cieplice Śląskie-Zdrój Czarne Goduszyn Grabary Jagniątków Maciejowa Sobieszów Strupice Śródmieście Zabobrze Zatorze
Osiedla	Orle Pomorskie Skowronków Widok XX-Lecia Zabobrze I Zabobrze II Zabobrze III Żeromskiego

Przynależność wojewódzka	woj. wrocławskie
Miasta (1945–75)	Cieplice Śląskie-Zdrój Jelenia Góra (← 1946–48 →) Karpacz (od 1959) Kowary Miedzianka (do 1945) Piechowice (od 1967) Sobieszów (od 1962) Szklarska Poręba (od 1959)
Osiedla (1954–72)	Karpacz (1954–59) Mysłakowice (1957–72) Piechowice (1956–66) Sobieszów (1954–62) Szklarska Poręba (1954–59)
Gminy wiejskie (1945–54 i 1973–75)	Janowice Wielkie Jeżów Sudecki Karpacz (do 1954) Karpniki (do 1954) Łomnica (do 1954) Mysłakowice (od 1973) Piechowice (do 1954) Podgórzyn (od 1973) Siedlęcin (do 1954) Sobieszów (do 1954) Stara Kamienica Szklarska Poręba (do 1954)
Gromady (1954–72)	Czarne (1954–59) Dziwiszów (1954–61) Janowice Wielkie (1960–72) Janowice Wielkie I (1954–59) Janowice Wielkie II (1954–59) Jeżów Sudecki (1954–72) Karpacz (1954) Karpniki (1954–72) Kopaniec (1954–59) Kostrzyca (1954–72) Łomnica (1954–72) Maciejowa (1954–61) Miłków (1954–72) Mysłakowice (1954–56) Piechowice I (1954–55) Piechowice II (1954–61) Podgórzyn (1954–72) Rybnica (1954–59) Siedlęcin (1954–59) Sobieszów (1954) Sosnówka (1954–59) Stara Kamienica (1954–72) Szklarska Poręba (1954) Ścięgny (1954–59) Wojcieszyce (1954–72)