Socket T – Wikipedia, wolna encyklopedia

Socket T
Ilustracja
Typ

LGA

Liczba pinów

775

FSB

FSB 533 (133 Quadpumped)
FSB 800 (200 Quadpumped)
FSB 1066 (266 Quadpumped)
FSB 1333 (333 Quadpumped)
FSB 1600 (400 Quadpumped)

Napięcie zasilania

1,2 – 1,6 V

Procesory

Intel Pentium 4 (2.60 – 3.80 GHz)
Intel Celeron D (2.53 – 3.60 GHz )
Intel Pentium 4 Extreme Edition
 (3.20 – 3.73 GHz)
Intel Pentium D (2.66 – 3.60 GHz)
Pentium Dual-Core (1.40 – 2.80 GHz)
Intel Core 2 Duo (1.60 – 3.33 GHz)
Intel Core 2 Extreme (2.66 – 3.20 GHz)
Intel Core 2 Quad (2.33 – 3.00 GHz)
Intel Xeon (1.86-3.40 GHz)
Intel 'Core' Celeron (1.60 – 2.40 GHz)

Socket T (znany też jako Socket 775 albo LGA-775) – podstawka dla procesorów Intel Celeron, Pentium, opartych na jądrach Prescott, Cedar Mill, Gallatin, Smithfield, Presler, Conroe, procesorów Core 2 Duo, Core 2 Quad i Core 2 Extreme. W stosunku do poprzedniej podstawki procesorów Intela, Socket T umożliwia zastosowanie szybszej szyny systemowej (1333 MHz i powyżej), zawiera też więcej połączeń zasilających, co pozwala na użycie procesorów o większym zużyciu energii i bardziej skomplikowanej strukturze (większa powierzchnia jądra).

Socket T jest podstawką typu LGA (z ang. Land Grid Array), co oznacza, że obudowa procesora nie posiada nóżek, tylko złocone pola dotykowe na spodniej stronie, zaś w podstawce znajdują się sprężyste blaszki dotykające tych pól. Zastosowanie takiej podstawki pozwala nieznacznie obniżyć koszt produkcji procesora (łatwiej wyprodukować pola niż piny) i zmniejsza jego podatność na uszkodzenia w wyniku nieumiejętnego montażu, zwiększa jednak koszt płyty głównej (podstawka LGA jest droższa niż PGA) i zmniejsza niezawodność podstawek. We wczesnych płytach głównych z podstawkami LGA (szczególnie tańszych producentów) blaszki w podstawce wyginały się lub łamały, a nawet trwale odkształcały, uniemożliwiając wielokrotne wyjmowanie i wkładanie procesora. Socket T był pierwszą podstawką wyprodukowaną przez Intel typu LGA[1].

Wraz z Socket T zostały wprowadzone dodatkowe usprawnienia, takie jak pewniejszy sposób mocowania radiatora i wentylatora na procesorze (cztery punkty nacisku zamiast dwóch). Następcą jest LGA 1156.

Produkcja podstawki trwała od ok. 2004 roku[2], do ok. 2011/12 roku[3]. Podstawka, będąc produkowana ponad 7 lat, była najdłużej produkowana.

Procesory

[edytuj | edytuj kod]

Jądro Prescott:

Jądra Prescott (Funkcja HT):

Jądro Cedar Mill:

Jądro Gallatin:

Jądro Smithfield:

Jądro Presler:

Jądro Conroe:

Jądro Kentsfield:

Jądro Wolfdale:

Jądro Yorkfield:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]