Sokolica (Beskid Żywiecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sokolica
Ilustracja
Platforma widokowa i urwisko Sokolicy
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Żywiecki

Wysokość

1368 m n.p.m.

Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sokolica”
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego
Mapa Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego z zaznaczoną granicą Polski, w centrum znajduje się czarny trójkącik z opisem „Sokolica”
Ziemia49°35′04,5″N 19°33′48,0″E/49,584583 19,563333

Sokolica (1368 m)[1] – najniższy i położony najdalej na wschód wierzchołek w północno-wschodniej grani masywu Babiej Góry w Beskidzie Żywieckim. Wschodnie stoki opadają bezpośrednio do przełęczy Krowiarki, natomiast na południowy zachód od szczytu biegnie główny grzbiet babiogórski w kierunku następnej kulminacji, jaką jest Kępa[2].

Sokolica nie tworzy wierzchołka, lecz wyraźne spłaszczenie (platformę). Platforma ta od północno-zachodniej strony podcięta jest skalnym urwiskiem będącym efektem potężnego obrywu sprzed kilkuset lat. Urwisko ma wysokość kilkunastu metrów, strome stoki poniżej niego są zawalone dużymi głazami i porośnięte kosodrzewiną i lasem. W drugiej połowie XIX wieku w urwisku gnieździł się orzeł przedni, przez miejscową ludność uważany za sokoła i stąd pochodzi nazwa szczytu[3].

Z wyjątkiem wspomnianej zerwy, stoki Sokolicy porośnięte są lasem i, częściowo, w górnych partiach, kosodrzewiną. Z powodu braku lasu na podszczytowym urwisku Sokolica jest doskonałym punktem widokowym. Platformę szczytową, na której znajduje się punkt widokowy, wybrukowano kamieniami i ogrodzono. Znajdują się tutaj też ławki i tablice ścieżki edukacyjnejŚladami Wawrzyńca Szkolnika”. Panorama widokowa z Sokolicy obejmuje grzbiet Babiej Góry, szczyty Beskidu Śląskiego (Barania Góra, Skrzyczne, grupa Klimczoka), Pasmo Jałowieckie, Pasmo Polic, Beskid Mały i Beskid Makowski oraz Zawoję[3].

Z przełęczy Krowiarki przez platformę widokową Sokolicy przebiega czerwony szlak turystyczny – jeden z najpopularniejszych wariantów wejścia na Diablak. Stromymi północnymi stokami Sokolicy poprowadzono zielono znakowany szlak, zwany Percią Przyrodników. Obydwa te szlaki łączą się z sobą na grzbiecie Sokolicy[3].

Szlaki turystyczne

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony (fragment Głównego Szlaku Beskidzkiego): Krowiarki – Sokolica – Kępa – Gówniak – Diablak (szczyt masywu Babiej Góry). Czas przejścia z Krowiarek na Sokolicę 1 h (↓ 30 min)
szlak turystyczny zielony (Perć Przyrodników): Szkolnikowe Rozstaje – Sokolica. Czas przejścia 0:40 h (↓ 30 min)
szlak narciarski czerwony (narciarski): Sokolica – Krowiarki. Długość 1,5 km[4].
Sokolica – widok z grzbietu Babiej Góry

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-10-01].
  2. Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
  3. a b c Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.
  4. EURA7 – www.eura7.com, Turystyka » Szlaki – Babiogórski Park Narodowy [online], www.bgpn.pl [dostęp 2018-06-15] (pol.).