Kępa (Beskid Żywiecki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok z Gówniaka | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Pasmo | |
Wysokość | 1519 m n.p.m. |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu suskiego | |
Położenie na mapie gminy Zawoja | |
49°34′35″N 19°32′49″E/49,576389 19,546944 |
Kępa (1519 m)[1] – jedna z kulminacji masywu Babiej Góry w Beskidzie Żywiecko-Orawskim. Znajduje się we wschodniej grani Diablaka, pomiędzy Gówniakiem (1617 m) a Sokolicą (1367 m). Północne stoki są w górnej części znacznie bardziej strome niż południowo-wschodnie[2]. Za Kępą w (kierunku Diablaka) znajduje się 300 m długości wypłaszczenie zwane Zarubanym[3].
W marcu 1944 na północnych stokach Kępy podczas przymusowego lądowania w kosodrzewinie rozbił się niemiecki samolot transportowy Junkers Ju52/3m. Z trzech członków załogi dwóch przeżyło ten wypadek. Niemcy wymontowali z niego ważniejsze urządzenia, a wrak wysadzili w powietrze[3].
Kępa znajduje się w piętrze kosodrzewiny i jest niemal całkowicie porośnięta kosodrzewiną. Prowadzi przez nią czerwono znakowany i licznie przez turystów odwiedzany szlak turystyczny z Krowiarek na szczyt Babiej Góry (Diablaka). Jest to odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego[3]. Po prawej stronie tego szlaku (patrząc od dołu), w kosodrzewinie, na odcinku od Kępy do Gówniaka, znajduje się rów grzbietowy zwany Zimną Dolinką, a w nim niewidoczny ze szlaku turystycznego Zimny Stawek[4].
Kępa znajduje się w Babiogórskim Parku Narodowym. Biegnie przez nią granica między wsiami Zawoja w powiecie suskim i Lipnica Wielka w powiecie nowotarskim[1].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-11-18] .
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2011, s. 1, ISBN 978-83-7605-084-3 .
- ↑ a b c Stanisław Figiel , Urszula Janicka-Krzywda , Wojciech W. Wiśniewski Piotr Krzywda , Beskid Żywiecki: przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2012, s. 276, ISBN 978-83-62460-30-4 .
- ↑ Władysław Midowicz (red.), Mała Encyklopedia Babiogórska, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 1992, s. 100, ISBN 83-85557-04-0 .