Stéphane Dion – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stéphane Maurice Dion
Ilustracja
Stéphane Dion w 2016
Data i miejsce urodzenia

28 września 1955
Quebec

11. lider Liberalnej Partii Kanady
Okres

od 2 grudnia 2006
do 10 grudnia 2008[1]

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Poprzednik

Paul Martin

Następca

Michael Ignatieff

Minister spraw zagranicznych Kanady
Okres

od 4 listopada 2015
do 10 stycznia 2017

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Poprzednik

Rob Nicholson

Następca

Chrystia Freeland

Ambasador Kanady w Niemczech
Okres

od 1 maja 2017

Poprzednik

Marie Gervais-Vidricaire

podpis

Stéphane Maurice Dion (ur. 28 września 1955 w Quebecu[1]) – polityk i dyplomata kanadyjski, lider Liberalnej Partii Kanady w latach 2006–2008. Członek Izby Gmin z Montrealu (okręg Saint-Laurent–Cartierville) od 1996. Znany federalista i przeciwnik secesji Quebecu z Kanady.

Syn politologa i agentki handlu nieruchomościami, urodzonej w Paryżu, po której posiada francuskie obywatelstwo. Absolwent wydziału politologii Uniwersytetu Laval. Przez cztery lata studiował w Paryżu na Institut d'Etudes Politiques de Paris, czego kulminacją był doktorat z socjologii. Od 1984 do 1996 wykładał na Uniwersytecie Montrealu.

W 1996 został mianowany przez premiera Jeana Chrétiena ministrem ds. relacji z prowincjami i terytoriami. Wkrótce został nominowany jako kandydat Liberałów podczas wyborów uzupełniających w okręgu Saint-Laurent–Cartierville, który prawie zawsze wybiera kandydatów Partii Liberalnej. Został wybrany do Izby Gmin 25 marca 1996. Został ponownie wybrany w wyborach w 1997, a potem w 2000, 2004, oraz 2006.

W grudniu 2003 nowy premier, Paul Martin, usunął Diona z rządu w celu zdystansowania się od poprzedniego rządu Chrétiena. Dion został przywrócony do rady ministrów, tym razem jako minister środowiska, w czerwcu tego samego roku po tym gdy Liberałowie uzyskali jedynie mniejszość parlamentarną, tracąc znaczną liczbę posłów z Quebecu.

W 2006 Dion ogłosił swoją kandydaturę w wyborach na lidera Partii Liberalnej. Był postrzegany jako trzeci lub czwarty kandydat za Michealem Ignatieffem oraz Bobem Rae. Niespodziewanie jednak został wybrany 2 grudnia 2006 w czwartej rundzie głosowania, pokonując Ignatieffa stosunkiem 2521 głosów do 2084. Po przegranych wyborach i nieudanej próbie utworzenia koalicji z NDP ze wsparciem Bloc Quebecois w 2008 został zastąpiony na stanowisku lidera partii przez Michaela Ignatieffa[1].

Od 4 listopada 2015 do 10 stycznia 2017 był ministrem spraw zagranicznych w rządzie Justina Trudeau[2][3], a od 1 maja 2017 jest ambasadorem w Niemczech i specjalnym wysłannikiem w Unii Europejskiej[4].

Jego żona, Janine, wykłada politologię i socjologię na Royal Military College of Canada. Mają adoptowaną córkę, Jeanne.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Index Di-Do. rulers.org. [dostęp 2022-05-11]. (ang.).
  2. Full list of Justin Trudeau's 2015 cabinet. CBC, 2015-11-04. [dostęp 2022-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-03-28)]. (ang.).
  3. Canadian ministries, etc.. rulers.org. [dostęp 2022-05-11]. (ang.).
  4. Steven Chase, Michelle Carbert: Stephane Dion’s ‘super ambassador’ role nixed amid EU concerns. The Globe and Mail, 2017-05-02. [dostęp 2022-05-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-26)]. (ang.).