Stabilizator (chemia) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stabilizatorsubstancja chemiczna, umożliwiająca utrzymanie właściwości fizykochemicznych innych substancji, do których dodawana jest w niewielkich ilościach, zapobiegająca lub opóźniająca samorzutne i niekorzystne przemiany chemiczne, np.: żywności, leków, zawiesin, emulsji[1].

Stabilizator może być inhibitorem reakcji chemicznych (głównie antyutleniaczem) i może osłabiać działanie czynników termicznych, hydrolitycznych, biologicznych i świetlnych[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.
  2. Stabilizator, chemia. [w:] Paliwa [on-line]. [dostęp 2011-09-11]. (pol.).