Stanisław Duszak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Duszak (ur. 4 maja 1943^[1] w Parczewie^[2]) – polski samorządowiec, dziennikarz i wydawca, w latach 2002–2003 wicemarszałek województwa lubelskiego.

Ukończył technikum budowlane ze specjalizacją w centralnym ogrzewaniu i wodociągach^[3], a w 1969 polonistykę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim^[4]. Wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 70. był kierownikiem Wydziału Kultury i Propagandy Komendy Chorągwi ZHP, a także redaktorem kolumny harcerskiej w „Kurierze Lubelskim”. Potem zatrudniony w lubelskim oddziale Krajowej Agencji Wydawniczej i wydawnictwie Polonia. W latach 90. został właścicielem drukarni i wydawnictwa Agencja Wschodnia, a także agencji dziennikarskiej. Objął funkcję redaktora naczelnego czasopism „Samorządowe Drogi” i „SOS emerytów i rencistów”^[5].

Jako rencista rozpoczął działalność w ogólnopolskiej partii Forum Emerytów i Rencistów, gdzie został szefem struktur w Lublinie i przewodniczącym wojewódzkiej komisji rewizyjnej. Po rozłamie w tej partii przystąpił w maju 2001 Samoobrony RP, został przewodniczącym rady grodzkiej partii i dyrektorem biura poselskiego Józefa Żywca^[6]. W 2001 z jej ramienia bez powodzenia kandydował do Sejmu (uzyskał 2242 głosy)^[7]. W 2002 uzyskał mandat radnego sejmiku lubelskiego (zdobywając 14 689 głosów – trzeci wynik w kraju)^[8]. 10 grudnia 2002 został powołany na stanowisko wicemarszałka województwa lubelskiego^[9] po utworzeniu koalicji PSL-PiS-ROP wbrew stanowisku Samoobrony, w następstwie czego został z niej wydalony^[2]. W ramach swoich kompetencji odpowiadał za kulturę, sztukę i infrastrukturę techniczną^[10]. 8 stycznia 2003 uchwała powołująca zarząd została uznana za nieważną^[11], a Stanisław Duszak nie znalazł się w kolejnym zarządzie. Został następnie radnym niezrzeszonym, później jednak powrócił do klubu radnych Samoobrony^[5].

W 2004 rozpoczął pracę w Wojewódzkim Funduszu Ochrony Środowiska w Lublinie^[3]. Związał się później z Krajową Partią Emerytów i Rencistów. Z jej ramienia w 2004 otwierał listę do Parlamentu Europejskiego w okręgu nr 8^[12], zaś w 2006 ubiegał się o reelekcję do sejmiku^[13] (KPEiR nie uzyskała mandatów). W 2018 został ogłoszony kandydatem KW Jedność Narodu – Wspólnota do sejmiku lubelskiego^[14] (komitet ostatecznie nie zarejestrował listy w okręgu). Został koordynatorem regionalnym partii Jedność Narodu^[15].

Mieszka w Lublinie^[5]. Był objęty postępowaniem komornika^[3].