Stanisław Koźmiński (dyplomata) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł RP w Holandii | |
Okres | od 3 lutego 1925 |
Poprzednik | |
Następca |
Stanisław Koźmiński (ur. 8 listopada 1877 w Tarnopolu, zm. 7 lutego 1938 we Lwowie) – polski prawnik (doktor praw) i dyplomata.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował prawo na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego i w Wiedniu, uzyskując doktorat. W latach 1900–1919 pracował w prokuraturze we Lwowie, od 1916 wykładał również ekonomię na wyższych kursach społecznych.
Od 1915 członek Ligi Narodowej, w latach 1917–1918 współpracował z tajnym organem tego ugrupowania – „Chwila”. Po odzyskaniu niepodległości uczestniczył w misjach specjalnych do Rumunii i Paryża, następnie był delegatem Komitetu Narodowego Polskiego (KNP) w Bukareszcie.
W lipcu 1919 przyjęty do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, pracował w centrali Ministerstwa Spraw Zagranicznych, kierując referatem rumuńsko-węgierskim. a potem Wydziałem Zachodnim MSZ. W styczniu 1923 został dyrektorem Departamentu Politycznego. Od 3 lutego 1925 do 25 maja 1927 poseł RP w Holandii, jednocześnie reprezentant Polski w sprawach przed Stałym Trybunałem Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze. Po powrocie z placówki przeszedł w stan spoczynku i osiadł w majątku Supranówka w powiecie skałackim.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Koźmiński Stanisław w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 101.