Stanisław Leopold Lubliner – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Leopold Lubliner
Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1863
Warszawa

Data i miejsce śmierci

29 września 1937
Warszawa

Zawód, zajęcie

lekarz-laryngolog

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP)
Grób Stanisława Leopolda Lublinera na cmentarzu żydowskim w Warszawie

Stanisław Leopold Lubliner (ur. 11 sierpnia 1863 w Warszawie, zm. 29 września 1937 tamże) – polski lekarz, laryngolog i ftyzjatra żydowskiego pochodzenia[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był uczniem Teodora Herynga[2]. Ordynator i konsultant honorowy Szpitala na Czystem, a także zorganizowanego tamże pierwszego w Warszawie oddziału otolaryngologicznego[3]. Asystent Szpitala św. Rocha. Był prezesem honorowym Towarzystwa Miłosierdzia, członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Otolaryngologicznego.

28 października 1888 ożenił się z Eugenią Cohn, która założyła pierwszą w Polsce placówkę pedagogiczną dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo. Starsza córka, Aniela (1890–1943), studiowała chemię, po studiach wyszła za mąż i nie pracowała zawodowo. Dwaj synowie, Stefan (ur. 1890) i Wiktor Ostrowski (1895–1977) byli dziennikarzami, najmłodsza Karolina Lubliner-Mianowska (1899–1963) poświęciła się pracy naukowej. Pozostali przy życiu członkowie rodziny zachowali nazwiska zmienione podczas wojny[4].

Pochowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (sektor 31-5-14)[5].

Wybrane prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Alkohol i suchoty. Zdrowie (1909).
  • O leczeniu gruźlicy płuc i krtani za pomocą wprowadzania tlenu pod skórę. Medycyna i Kronika Lekarska (1912).
  • Krwawienia i krwotoki uszne. Medycyna i Kronika Lekarska (1917).
  • O ropniach mózgu pochodzenia usznego. Polski Przegląd Chirurgiczny (1925).
  • Leysin sur Aigle. Warszawskie Czasopismo Lekarskie (1930).

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Teresa Ostrowska Stanisław Leopold Lubliner, [w:] Polski Słownik Biograficzny tom XVII wyd.1972.
  2. Andrzej Kierzek, Otolaryngolodzy warszawscy w XIX wieku, wydawnictwo Arboretum, 1998, s. 101.
  3. Andrzej Kierzek, Zapalenie ochrzęstnej krtani – jeden z problemów XIX-wiecznej medycyny [pdf], „Otorynolaryngologia”, 3 (2), 2004, s. 61–64 [zarchiwizowane z adresu 2014-08-24].
  4. Ewa Maria Slaska Eugenia i Stanisław.
  5. Grób Stanisława Leopolda Lublinera w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
  6. M.P. z 1928 r. nr 150, poz.269 „za zasługi na polu rozwoju lecznictwa”.