Stanisław Oleśnicki – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data urodzenia | ||
---|---|---|
Data śmierci | ||
Biskup diecezjalny poznański | ||
Okres sprawowania | 1538–1539 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 25 czerwca 1538 | |
Sakra biskupia | 24 marca 1539 |
Data konsekracji | 15 grudnia 1538 |
---|---|
Konsekrator | |
Współkonsekratorzy |
Stanisław Oleśnicki z Oleśnicy herbu Dębno (ur. 1469 – zm. 27 kwietnia 1539 r.)[1] – biskup poznański w latach 1538–1539, sekretarz króla Zygmunta I Starego od 1516 roku.
Był synem Feliksa Jana Oleśnickiego i Katarzyny Gruszczyńskiej, bratem Jana Oleśnickiego[2]. Przed objęciem biskupstwa poznańskiego był: kanonikiem gnieźnieńskim od 1492 r., kanonikiem sandomierskim od 1517 r., kanonikiem krakowskim od 1519 r., kantorem gnieźnieńskim od 1520 r., sekretarzem królewskim od 1521 r. i dziekanem krakowskim od 1536 r.[3]
Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa krakowskiego w Proszowicach[4] w latach: 1518, 1523[5].
Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ wielcy.pl
- ↑ Genealogia dynastyczna: Stanisław Oleśnicki
- ↑ Dynastic genealogy
- ↑ Andrzej Wyczański, Posłowie Zygmunta I na sejmiki, w: Władza i społeczeństwo XVI i XVII w., Warszawa 1989, s. 195.
- ↑ Andrzej Wyczański, Między kulturą a polityką. Sekretarze Zygmunta Starego 1506-1548, Warszawa 1990, s. 260.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.