Stanisław Zatłoka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Zatłoka, (ur. 2 sierpnia 1944 w Czerwiennem) – polski aktor teatralny i filmowy.

Był aktorem następujących teatrów:

• Teatr Nowy w Łodzi (1969-73)
• Teatr Narodowy w Warszawie (1974-75)
• Teatr na Woli (1975-86)
• Teatr Studio w Warszawie (1987-89)

W latach 90 wyjechał do USA.

• 1970: Prom − kierowca Wacek
• 1970: Przystań − Czaruś
• 1970: Raj na ziemi − porucznik Andrzej Święcicki
• 1971: Gwiazda Wytrwałości − żołnierz Witek
• 1974: Najważniejszy dzień życia − radiotechnik, mieszkaniec miasteczka (odc. 8)
• 1975: Kazimierz Wielki
• 1975: Trzecia granica − Ratajski (odc. 6)
• 1978: Życie na gorąco − Pierre, przyjaciel Jean Paula Boissanta (odc. 3)
• 1979: Dyrygent − pan Rysio, członek orkiestry
• 1979: Ród Gąsieniców (odc. 1)
• 1979: Tajemnica Enigmy − lotnik (odc. 3)
• 1980: Królowa Bona − Ostoja, dworzanin Zygmunta Augusta (odc. 7-10)
• 1982: Epitafium dla Barbary Radziwiłłówny − Ostoja, dworzanin Zygmunta Augusta
• 1983: Nie było słońca tej wiosny − dowódca partyzantów
• 1983: Wierna rzeka − powstaniec
• 1985: Przyłbice i kaptury − Witold, książę litewski
• 1986: Zmiennicy (odc. 6)
• 1990: Europa, Europa
• 1990: Jan Kiliński
• 1990: Mów mi Rockefeller
• 1997-2011: Klan − pijaczek, kolega zamordowanego Zbigniewa Rzepika
• 2008: Glina − mężczyzna w klubie (odc. 23)
• 2008: Kryminalni − jubiler (odc. 98)
• 2008: Wydział zabójstw − „Olej”, hiena cmentarna (odc. 38 i 39)

• Stanisław Zatłoka w bazie Filmweb
• Stanisław Zatłoka w bazie filmpolski.pl
• Stanisław Zatłoka w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”