Stanisław Pietraszko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Pietraszko (ur. 30 sierpnia 1928 w Milejowie^[1], zm. 8 czerwca 2010) – polski kulturoznawca, teoretyk kultury, profesor doktor habilitowany, założyciel pierwszego w Polsce akademickiego kierunku studiów kulturoznawczych na Uniwersytecie Wrocławskim w 1972 r., tłumacz.

Rozprawę doktorską – krytyczne wydanie „Sztuki poetyckiej” Franciszka Ksawerego Dmochowskiego obronił w 1956, habilitacja obroniona w 1966 dotyczyła problematyki oświeceniowej „Doktryna literacka polskiego klasycyzmu”^[2]. Autor wielu publikacji m.in. pracy "Studia o kulturze" (popularnie nazywanej "złotą książeczką"), stanowiącej efekt wieloletniej refleksji tego uczonego nad kulturą i jej przejawami.

Pochowany 12 czerwca 2010 r. na cmentarzu przy ul. Smętnej we Wrocławiu.

• ”Doktryna literacka polskiego klasycyzmu” (ZN im. Ossolińskich, 1966 r.)
• ” Studia o kulturze” (AVA, Wrocław, 1992 r.)
• ” Uniwersyteckie studia kulturoznawcze” (Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa, 1973 r.)

• Prof. dr hab. Stanisław Jan Pietraszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2010-01-17] .
• Instytut Kulturoznawstwa UWr
• Informacja o śmierci na stronie „Gazety Wrocławskiej” (08.06.2010)
• Wspomnienie o profesorze na stronie „Gazety Wrocławskiej” (12.06.2010)