Stanley Spencer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2023-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Stanley Spencer

Data i miejsce urodzenia	30 czerwca 1891 Cookham
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1959 Cliveden
Narodowość	brytyjska
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanley Spencer (ur. 30 czerwca 1891 w Cookham, zm. 14 grudnia 1959 w Cliveden (Buckginghamshire)) – angielski malarz.

Artysta był silnie związany z rodzinnymi stronami i przez całe życie pozostawał ważną osobistością swojego miasteczka. Już podczas nauki w Slade School of Fine Art Stanley Spencer zdobył przydomek Cookham^[1]. Atrakcyjne położenie na brzegu Tamizy zapewniały mu nie tylko inspirację, ale także plenery, które odpowiadały bardzo osobistemu podejściu do sztuki. Oryginalne, charakterystyczne obrazy ukazujące miasteczko jako raj na ziemi łączyły w sobie duchowość z ziemską swojskością. Do najsłynniejszych z tych prac należy Rezurekcja w Cookham (1924-27), radosna, przejmująca wizja dnia sądu ostatecznego odbywającego się na lokalnym przykościelnym cmentarzu.

Podczas I wojny światowej Spencer został wcielony do wojska. Początkowo służył jako szpitalny sanitariusz, potem jako zwykły żołnierz w Macedonii^[1]. Doświadczenia te stały się fundamentem murali wykonanych dla Sandham Memorial Chape w Burghclere (Hapshire). W czasie II wojny światowej otrzymał zlecenie namalowania stoczni w Port Glasgow w Szkocji. Dopiero później powrócił do tematu zmartwychwstania.

Elementy autobiograficzne przewijają się w całej twórczości Spencera, ich wyboru autor dokonywał według swej osobistej skali ważności. Zaabsorbowanie miłością religijną i cielesną zaowocowało niedokończonym (chociaż ambitnym) projektem zwanym Chrch-House lub Chapel of Me. Ok. 1937-1938 powstało Piękno miłości, odważna erotycznie seria obrazów, które przedstawiają ekscentryczne, niedobrane fizycznie pary. Spencer malował także intymne, naturalistyczne portrety swojej rodziny i własne, jak Double Nude Portrait: The Artist and His Second Wife (1937), mimo że ludzkie postacie w większości jego prac są naiwnie stylizowane^[1].

• Travoys Arriving with Wounded Soldiers at a Dressing Station at Smol, Macedonia, 1919 (Imperial War Museum, Londyn)
• Rezurekcja w Cookham, 1924-27 (Tate Collection, Londyn)
• Double Nude Portrait: The Artist and His Second Wife, 1937 (Tate Collection, Londyn)
• Piękno miłości, ok. 1937-38 (kilka kolekcji, w tym m.in. Stanley Spencer Gallery, Cookham)
• Wioska w niebie, 1937 (Manchester City Art Gallery, Manchester)
• Shipbuilding on the Clyde, 1940-46 (Imperial War Museum, Londyn)