Stare Bielice (województwo zachodniopomorskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stare Bielice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

koszaliński

Gmina

Biesiekierz

Liczba ludności (2016)

2500

Strefa numeracyjna

94

Kod pocztowy

76-039[2]

Tablice rejestracyjne

ZKO

SIMC

0303798

Położenie na mapie gminy Biesiekierz
Mapa konturowa gminy Biesiekierz, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Stare Bielice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stare Bielice”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Stare Bielice”
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego
Mapa konturowa powiatu koszalińskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Stare Bielice”
Ziemia54°10′43″N 16°06′55″E/54,178611 16,115278[1]

Stare Bielice (niem. Alt Belz) – wieś w Polsce położona na Równinie Białogardzkiej, w dorzeczu Parsęty na terenie województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Biesiekierz, przy trasie drogi wojewódzkiej nr 112

Liczba ludności

[edytuj | edytuj kod]

Według danych z 31 grudnia 2008 r. wieś miała 1344 mieszkańców[3].

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa koszalińskiego. Po reformie administracji w 1999 roku wieś należy do województwa zachodniopomorskiego, powiatu Koszalińskiego, w gminie Biesiekierz.

Miejscowość graniczy od wschodu z Koszalinem, od południa z Nowymi Bielicami, od północy z Gniazdowem i od zachodu z Tatowem. Z powodu podmiejskiego położenia rozwijają się tu usługi, handel oraz budownictwo jednorodzinne.

1 stycznia 1989 2,32 ha wsi włączono do Koszalina[4].

31 grudnia 2022 roku część Starych Bielic (w obrębie dróg S6 i S11) została włączona w obręb granic administracyjnych miasta Koszalin[5]. Do miasta Koszalin włączono 17 ulic i zmieniono ich nazwy[6].

Obecnie w sołectwie na ponad 2-hektarowym terenie budowane jest największe w północnej Polsce centrum blacharsko-lakiernicze. Ma mieć ponad 4000 m² powierzchni.

Mieszkańcy

[edytuj | edytuj kod]

Przed 1939 rokiem wieś należała do Trzeciej Rzeszy. Po II wojnie światowej miejscowość została zasiedlona przez ludność przesiedloną z kresów Wschodnich na mocy traktatu jałtańskiego wraz z osadnikami z Wielkopolski.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś została założona w XI wieku, niedługo po powstaniu Koszalina, w celu wzmocnienia pozycji Koszalina na Pomorzu Środkowym. Wiadomo o istnieniu świątyni w tej miejscowości z zachowanej wzmianki o proboszczu kościoła parafialnego w Starych Bielicach, którym był w 1370 roku Heinrich Klocke. 27 września 1440 roku mieszczanie koszalińscy rozbili tu wojska kołobrzeskie, pragnące zniszczyć konkurencyjny ośrodek handlowy[7]. W ciągu XVI stulecia została zawiązana w miejscowości gmina luterańska przy kościele w Starych Bielicach. Obecny kościół, pod wezwaniem Świętego Stanisława, biskupa i męczennika, został wzniesiony w 1894 roku, jako neogotycki, murowany z cegły. Zawieszony na wieży dzwon, pierwotnie odlany w 1569 roku, został na nowo odlany w Szczecinie w 1905 roku.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się murowany neogotycki kościół pw. Stanisława ze Szczepanowa z 1894. Ze względu na swój wygląd i otoczenie jest często wybierany przez pary młode jako miejsce ślubu. Część zabudowy Starych Bielic stanowią XIX-wieczne domy o konstrukcji ryglowej, w centrum wsi pak podworski[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 128870
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1211 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Plan Odnowy Miejscowości Stare Bielice na lata 2010–2016. 2010-01, s. 6 (Uchwała Nr XXXIX/301/10 Rady Gminy w Biesiekierzu z dnia 5 lutego 2010 r.).
  4. M.P. z 1988 r. nr 36, poz. 337
  5. Koszalin od 1 stycznia powiększy się; nowych mieszkańców czekają zmiany [online], Serwis Samorządowy PAP [dostęp 2023-01-20] (pol.).
  6. Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego [online], Dziennik Urzędowy Województwa Zachodniopomorskiego [dostęp 2023-01-20] (pol.).
  7. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 250, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
  8. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 224, ISBN 978-83-7495-133-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]