Starobin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Starobin
Państwo	Białoruś
Obwód	miński
Populacja (2010); • liczba ludności	; 5600
Nr kierunkowy	174
Kod pocztowy	223730
	Położenie na mapie obwodu mińskiego Starobin
	Położenie na mapie Białorusi Starobin
	52°44′N 27°28′E/52,733333 27,466667
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Informacje w Wikipodróżach

Starobin (biał. Старобін) – osiedle typu miejskiego na Białorusi w rejonie soligorskim obwodu mińskiego, 5,6 tys. mieszkańców (2010).

Historia

Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w Księstwie Słuckim (od 1791 do 1793 r. – w powiecie słuckim), w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego^[2].

W okresie zaboru rosyjskiego miasteczko leżało w powiecie słuckim guberni mińskiej.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1500 osób. Wiosną 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w pobliskiej okolicy. Sprawcami zbrodni byli żołnierze z 4 szwadronu 1 pułku kawalerii SS, dowodził SS-Obersturmführer Hermann Gadischke^[3].

Przypisy

↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 110.
↑ Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1286 .

Zobacz też

gmina Starobin

Linki zewnętrzne

Starobin w radzima.org
Starobin. jewishgen.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-18)]. w jewishgen.org (ang.)
Starobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 246 .
Starobin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 618 .

[1] Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).

[2] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 110.

[3] Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1286 .

[1]

[2]

[3]

Przynależność wojewódzka	gubernia mińska (do 1917) okręg miński pod ZCZW (1919–20) i TZTPiE (1920)
Miasta (1919–20)	Kleck (do 1919 →) Kopyl Lachowicze (do 1919 →) Nieśwież (do 1919 →) Siemieżewo Słuck Starobin
Gminy wiejskie (1919–20)	Bystrzyca Carewo Cimkowicze Czaplice Howiezna (do 1919 →) Hresk Hrozów Hrycewicze (→) Kijewicze Kleck (do 1919 →) Kruhowicze (do 1920 →/→) Lachowicze (do 1919 →) Łań (do 1919 →) Milkowicze Niedźwiedzice (do 1919 →) Pociejki Pohost Pukowo Romanów Siniawka (do 1919 →) Słuck Starobin Teladowicze (→) Wyzna Zaostrowiecze (→)