Starorobociańska Przełęcz – Wikipedia, wolna encyklopedia
Starorobociańska Przełęcz, na wprost Starorobociański Wierch | |
Państwo | |
---|---|
Wysokość | 1975 m n.p.m. |
Pasmo | |
Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°12′16,1″N 19°48′36,3″E/49,204472 19,810083 |
Starorobociańska Przełęcz (słow. Račkovo sedlo) – przez Słowaków nazywana Raczkową Przełęczą – przełęcz w Tatrach Zachodnich, leżąca na wysokości 1975 m n.p.m. w grani głównej Tatr pomiędzy Starorobociańskim Wierchem (2176 m) a Kończystym Wierchem (2002 m)[1]. Biegnie przez nią granica polsko-słowacka. Przełęcz znajduje się w grani z długim rowem grzbietowym pośrodku. Od południowej, słowackiej strony zbocze opada łagodnie do Doliny Zadniej Raczkowej z widocznymi niedaleko pod przełęczą Raczkowymi Stawami. Od północnej, polskiej strony zbocze podcięte jest bardziej urwistymi ścianami. Rejon przełęczy zbudowany ze skał krystalicznych i porośnięty niską murawą z bliźniczką psią trawką i sitem skuciną, którego rudziejące pędy zabarwiają stoki na czerwonawy kolor[2].
Słowacka nazwa przełęczy to Račkovo sedlo, co powoduje problemy z nazewnictwem w tym rejonie Tatr. Po polsku Raczkową Przełęczą dawniej nazywano pobliskie przełęcze: Gaborową Przełęcz i Liliowy Karb[2]. Dzięki wprowadzeniu nowych nazw obecnie sytuacja nie stwarza już kłopotów.
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Skrzyżowanie szlaków turystycznych:
- – czerwony główną granią z Wołowca przez Łopatę, Kończysty Wierch, Starorobociańską Przełęcz i dalej na Starorobociański Wierch i przełęcz Liliowy Karb.
- Czas przejścia z Wołowca na Starorobociańską Przełęcz: 2:20 h, z powrotem 2:20 h
- Czas przejścia z przełęczy na Starorobociański Wierch: 40 min, ↓ 30 min
- – żółty (po słowackiej stronie) przez Dolinę Raczkową do Niżniej Łąki w Dolinie Wąskiej. Czas przejścia: 3:15 h, ↑ 4:20 h
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .
- ↑ a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3 .