Staw pod Królikarnią – Wikipedia, wolna encyklopedia

Staw pod Królikarnią
Stawy pod Królikarnią
Ilustracja
Staw widziany od wschodu. W tle widoczny pałac Królikarnia
Położenie
Państwo

 Polska

Lokalizacja

Warszawa

Wysokość lustra

87,1 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,3767 ha (+ 0,1712 ha)

Głębokość
• maksymalna


ok. 1 m

Hydrologia
Rzeki wypływające

Rów Piaseczyński

Rodzaj jeziora

glinianka

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw pod Królikarnią”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw pod Królikarnią”
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Staw pod Królikarnią”
Ziemia52°11′21″N 21°01′52″E/52,189167 21,031111

Staw pod Królikarnią[1][2]staw w Warszawie, w dzielnicy Mokotów, na terenie parku Arkadia. Razem z sąsiednim, mniejszym stawem tworzy Stawy pod Królikarnią[3].

Położenie i charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Staw pod Królikarnią znajduje się w stołecznej dzielnicy Mokotów, na obszarze MSI Sielce, u podnóża skarpy warszawskiej, poniżej pałacu Królikarnia, na terenie parku Arkadia, w pobliżu ulic Ludwika Idzikowskiego i Piaseczyńskiej[4][5]. Położony jest na obszarze zlewni Kanału Głównego „A”[6]. Swój początek ma tu Rów Piaseczyński, który odprowadza wody do pobliskiego stawu Arkadia oraz dalej do stawów w Łazienkach i basenu Portu Czerniakowskiego[6].

Zgodnie z „Programem Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.” staw położony jest na terasie nadzalewowej[2]. Jego powierzchnia wynosi 0,3767 ha[2]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustro wody znajduje się na wysokości 87,1 m n.p.m.[4] Jego głębokość wynosi ok. 1 m[5]. Zasilany jest źródłami spod skarpy warszawskiej[5]. Identyfikator MPHP to 98242[4].

Pochodzenie stawu jest sztuczne[7]. Stanowi pozostałość zalanej wodą glinianki powstałej po eksploatacji iłów plioceńskich, stanowiących surowiec dla cegielni[7]. W XVIII wieku okoliczne tereny służyły jako miejsce polowań m.in. na króliki, stąd nazwa terenu[8]. W 1786 roku powstał pałac Królikarnia i stawy stały się częścią osi widokowej ogrodu[8]. Układ otaczającego parku został ustalony w wyniku prac renowacyjnych przeprowadzonych w latach 1967–1969 według projektu Longina Majdeckiego i Gerarda Ciołka[8].

W bliskim sąsiedztwie na terenie parku, oprócz stawu Arkadia, znajduje się jeszcze trzeci, nienazwany zbiornik wodny, który leży jeszcze bliżej skarpy[4]. Jego powierzchnia to 0,1712 ha[2], a identyfikator 130936304[4]. Razem ze Stawem pod Królikarnią tworzą one Stawy pod Królikarnią[3][4].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Stawy położone są na terenie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego „Arkadia” o łącznej powierzchni 14,01 ha, w ramach którego ochronie podlega m.in. „ekosystem wodny, w tym w szczególności naturalne wysięki ze skarpy, stawy i rowy”[9]. Leżą także w granicach Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu[10]. Wśród ptaków w okolicach zbiorników wodnych zaobserwowano następujące gatunki: perkozek, łabędź niemy, cyraneczka, czernica, łyska, mewa pospolita, dzięcioł białoszyi, dzięcioł średni, trzciniak, kokoszka i krzyżówka[11].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 201643
  2. a b c d Rada m.st. Warszawy: Załącznik tekstowy i tabelaryczny do Programu ochrony Środowiska dla miasta stołecznego Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.. bip.warszawa.pl, 21 października 2010. [dostęp 2021-06-10]. (pol.).
  3. a b Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy. Miejska Pracownia Planowania Przestrzennego i Strategii Rozwoju, 2006. s. 33. [dostęp 2021-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (pol.).
  4. a b c d e f Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Geoportal krajowy. geoportal.gov.pl. [dostęp 2021-11-22].
  5. a b c Zdzisław Biernacki: IV. Geomorfologia i wody powierzchniowe. W: Wisła w Warszawie. Warszawa: Biuro Zarządu m.st. Warszawy, Wydział Planowania Przestrzennego i Architektury, Opracowanie graficzne, druk i oprawa: Dom Wydawniczy ELIPSA, 2000, s. 57. ISBN 83-907333-7-4. [dostęp 2021-11-19].
  6. a b Łukasz Szkudlarek, Analiza powierzchniowa zlewni. Charakterystyka i ocena funkcjonowania układu hydrograficznego, ze szczególnym uwzględnieniem systemów melioracyjnych na obszarze m.st. Warszawy wraz z zaleceniami do Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m.st. Warszawy i planów miejscowych [online], 2015, s. 18–20 [dostęp 2021-06-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-22].
  7. a b Barbara Petrozolin-Skowrońska (red.), Encyklopedia Warszawy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 97, ISBN 83-01-08836-2.
  8. a b c Anna Różańska, Parki warszawskie. Przemiany układów kompozycyjnych, Warszawa: Katedra Sztuki Krajobrazu Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, 2012, s. 88–90.
  9. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Zespół przyrodniczo-krajobrazowy Arkadia [online] [dostęp 2021-11-19].
  10. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, Warszawski obszar chronionego krajobrazu [online] [dostęp 2021-11-19].
  11. Opracowanie ekofizjograficzne do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy - Załącznik nr II.7. Biuro Naczelnego Architekta Miasta, 2004. [dostęp 2021-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).