Stefan Brzozowski (duchowny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Brzozowski imię zakonne Stefan (ur. 31 maja 1805 w Zwoleniu, zm. 10 lutego 1890 w Krakowie) – polski duchowny, franciszkanin, propagator trzeźwości na Górnym Śląsku.

Święcenia kapłańskie otrzymał 1 lipca 1828 w Krakowie, gdzie przez 15 lat był lektorem filozofii i teologii dla nowicjuszy franciszkańskich. W kwietniu 1843 przybył do Piekar, gdzie z ks. Janem Alojzym Fickiem rozpoczął akcję szerzenia wstrzemięźliwości. Odbył wiele podróży misyjnych z rekolekcjami po całym Górnym Śląsku. W ich wyniku na Górnym Śląsku powstał olbrzymi ruch antyalkoholowy obejmujący ok. 200 tys. ludzi. Szerzeniu idei trzeźwościowej służyły napisane przez niego broszury: Gwiazdka dla towarzyszów wstrzemięźliwości, ofiarowana w Szląsku u św. Anny na Górze Chełm (Racibórz 1845) oraz Katechizm o świętej spowiedzi, o najświętszej komunii i o świętym sakramencie bierzmowania (Koźle 1845). Próbował, bez skutku, odzyskać klasztor na Górze św. Anny dla franciszkanów reformatów. Zmarł w Krakowie, tam pochowany.

• Wincenty Ogrodziński: Brzozowski Antoni. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 3: Brożek Jan – Chwalczewski Franciszek. Kraków: Polska Akademia Umiejętności – Skład Główny w Księgarniach Gebethnera i Wolffa, 1937, s. 58–59. Reprint: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków 1989, ISBN 83-04-03291-0