Stefan Jędryszczak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Jędryszczak

Data i miejsce urodzenia	3 sierpnia 1922 Poręba
Data śmierci	31 sierpnia 1975
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	polityk
Alma Mater	Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR
Stanowisko	poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji (1961–1972)
Partia	PPR (1945–1948) PZPR (1948–1975)
Odznaczenia

Stefan Jędryszczak (ur. 3 sierpnia 1922 w Porębie, zm. 31 sierpnia 1975) – polski działacz komunistyczny, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Łodzi (1960–1968), członek Komitetu Centralnego PZPR (od 1968), poseł na Sejm PRL III, IV i V kadencji (1961–1972).

W 1936 skończył szkołę podstawową, po czym został formierzem. 1 lutego 1945 został członkiem Polskiej Partii Robotniczej. Był sekretarzem Komitetu Gminnego PPR w Porębie. Od 1945 zakładał komórki Związku Zawodowego Metalowców w Zakładach „Poręba” jako sekretarz Oddziału Centralnego tego Związku w Zawierciu, następnie był jego przewodniczącym (do 1948), od 1946 przewodniczył także tamtejszej Powiatowej Radzie Związków Zawodowych. Od grudnia 1946 członek Komitetu Powiatowego i egzekutywy PPR w Zawierciu, później został II sekretarzem KP PPR w Będzinie. Od października 1948 do maja 1949 na kursie w Centralnej Szkole Partyjnej im. Juliana Marchlewskiego w Łodzi. W grudniu 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1949 do 1950 był sekretarzem organizacyjnym Komitetu Powiatowego PZPR w Będzinie, w latach 1950–1952 I sekretarzem Komitetu Miejskiego partii w Częstochowie, w okresie 1952–1954 sekretarzem organizacyjnym Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie, w latach 1954–1958 słuchaczem Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, potem do 1960 był sekretarzem organizacyjnym KW PZPR we Wrocławiu, a w latach 1960–1968 I sekretarzem KW PZPR w Łodzi.

Delegat na II, III, IV i V Zjazd PZPR. W latach 1961–1972 pełnił mandat posła na Sejm PRL. Od czerwca 1964 był zastępcą członka, a od listopada 1968 członkiem KC PZPR. W okresie 1965–1969 pełnił funkcję przewodniczącego Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w Łodzi. Od 1 lutego 1969 prezes Centralnego Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych. W latach 1969–1973 studiował na Wydziale Ekonomiczno-Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1 lutego 1972 zastępca naczelnego dyrektora Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń. Zmarł śmiercią tragiczną. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C2-tuje-10)^[1].

Jego ojcem był Mikołaj, a żoną Anna (1923–2017). Odznaczony Orderem Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej i Złotym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego.

• Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987.
• Informacje w BIP IPN.