Stefan Ramułt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stefan Ramułt (ur. 22 grudnia 1859 w Liszkach, zm. 24 grudnia 1913^[1]) – polski uczony, językoznawca.

Mając 14 lat wpadł w zimie do stawu, co było przyczyną długotrwałej choroby i dolegliwości odczuwanych do końca życia (gościec). Podczas rekonwalescencji czytał prace Floriana Ceynowy na temat Kaszubów. Stało się to początkiem jego dalszych, początkowo samodzielnych studiów i badań nad językiem i kulturą Kaszubów.

W latach 1871–1879 uczył się w gimnazjum w Wadowicach, po czym podjął studia w zakresie lingwistyki na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego (1879–1883).

Za swoje dzieło: Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego otrzymał w 1889 roku nagrodę Akademii Umiejętności w konkursie imienia Lindego. W swojej książce dokumentował tezę, że język kaszubski jest odrębnym językiem słowiańskim, zaś Kaszubi - jedyną pozostałością ludów pomorskich osiadłych niegdyś na południowym wybrzeżu Bałtyku pomiędzy dolną Wisłą a dolną Łabą, odrębną od pozostałych Słowian.

Był współzałożycielem Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie, członkiem Zarządu w latach 1895–1899 oraz członkiem Komisji Językowej PAU.

Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Jego synem był Mirosław Ramułt (1890-1970), polski zoolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, na uchodźstwie profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie.

• Podania i opowieści ludu kaszubskiego, Kraków 1893
• Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego, Kraków 1893
• Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego dzél II, Kraków 1993. Przygotowanie i wstęp H.Horodyska.
• Statystyka ludności kaszubskiej, Kraków 1899
• Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego. Scalił i znormalizował Jerzy Treder, Gdańsk 2003

• Życiorys. stefanramult.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-26)].
• sylwetka na naszekaszuby.pl
• szkic biograficzny w 25-lecie zgonu. rastko.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-10)].
• Historia Towarzystwa Ludoznawczego
• Dzieła Stefana Ramułta w bibliotece Polona