Stołowe Skały – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stołowe Skały w Lądku-Zdroju (niem. Schollenstein) – grupa gnejsowych skał na zachodnim stoku Królówki, w pobliżu wsi Stójków i uzdrowiskowej części Lądka-Zdroju, na terenie Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego, w Górach Złotych (Sudety)^[1]. W górach tych Stołowe Skały stanowią najliczniejsze zgrupowanie^[1].

Grupę tworzy osiem, ułożonych piętrowo na stoku skał, ciągnących się od wysokości 465 m aż do samego wierzchołka góry wzdłuż kierunku wschód-zachód i tworząc rozproszony łańcuch^[1].

• Niżna – najniżej położona, na wysokości 465 m n.p.m.
• Baszta – na wysokości 500 m n.p.m.
• Mała – na wysokości 505 m n.p.m.
• Wyżna– na wysokości 520 m n.p.m.
• Iglica lub Igliczna – na wysokości 526 m n.p.m.
• Skalny Ząb – na wysokości 602 m n.p.m.
• Trzy Ambony– na wysokości 635 m n.p.m.
• Kobylicowa – na wysokości 779 m n.p.m.

Stołowe Skały stanowią dobrze opisany w literaturze, teren do treningu wspinaczki^[1]. Wytyczono w nich kilkanaście dróg wspinaczkowych o trudnościach od III do VI.4+ i zaopatrzono w spity^[1].

• 
  Niżna
• 
  Wyżnia
• 
  Iglica
• 
  Skalny Ząb
• 
  Trzy Ambony

• Wzdłuż skałek prowadzi ścieżka krajoznawcza biegnąca pętlą od Lądka-Zdroju do zamku Karpień i z powrotem przez Stójków^[2].
• Drogą tuż ponad Skalnym Zębem przebiega, wiodący leśnymi duktami, znakowany zielony szlak rowerowy ER2 ze Stronia Śląskiego do Lądka-Zdroju^[2].

• Zbigniew Piotrowicz i Jerzy Bielecki Skałki Lądeckie. Przewodnik wspinaczkowy, wydano nakładem własnym autorów, Konradów – Lądek-Zdrój 1996, ISBN 83-905765-0-3.
• Stronie Śląskie, Lądek Zdrój. Plany miast, mapa okolic, Studio wydawnicze PLAN, Wrocław 2006, ISBN 83-60180-16-4.
• Słownik geografii turystycznej Sudetów, tom 17 Góry Złote, red. Marek Staffa, Wydawnictwo I-BiS, Wrocław 1993, ISBN 83-85773-01-0.

• Opis dróg wspinaczkowych. ladekzdroj.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-10-28)].