French
DeutschSuche wrzosowisko bażynowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Wrzosowisko bażynowe wchodzące na murawę szczotlichową, Słowiński Park Narodowy | |
| Syntaksonomia | |
| Klasa | |
|---|---|
| Rząd | |
| Związek | |
| Zespół | Carici arenariae-Empetretum nigri |
| R.Tx. et Kawamura 1975 em. Barendregt 1982 | |
Suche wrzosowisko bażynowe (Carici arenariae-Empetretum nigri) – syntakson w randze zespołu budowany przez krzewinki wrzosowiskowe i psammofity na wydmach szarych. Należy do klasy Nardo-Callunetea.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Niewielkie płaty wrzosowiska pokrywającego grzbiety lub północne zbocza wydm szarych na przedpolu borów sosnowych. Budowane przez krzewinki – bażynę czarną, wrzos zwyczajny i czasem wierzbę płożącą piaskową oraz turzycę piaskową. Drzewa (sosna zwyczajna, brzoza brodawkowata) występują rzadko. Liczne mchy i porosty[1].
Zbiorowisko w sukcesji ekologicznej często wypiera murawy Helichryso-Jasionetum, a samo utrzymuje się długo, stopniowo zarastając borem bażynowym[1].
ChAss. : turzyca piaskowa (Carex arenaria), wierzba piaskowa (Salix repens ssp. arenaria)
ChAll. : bażyna czarna typowa (Empetrum nigrum ssp. nigrum)
ChO. : wrzos zwyczajny (Calluna vulgaris), turzyca wrzosowiskowa (Carex ericetorum), widlicz cyprysowy (Diphasiastrum tristachyum), janowiec włosisty (Genista pilosa), jastrzębiec baldaszkowaty (Hieracium umbellatum ssp.), rokiet duński (Hypnum jutlandicum), rzęsiak pospolity (Ptilidium ciliare)
ChCl. : ukwap dwupienny (Antennaria dioica), turzyca pigułkowata (Carex pilulifera), kanianka macierzankowa (Cuscuta epithymum), izgrzyca przyziemna (Danthonia decumbens), jastrzębiec kosmaczek (Hieracium pilosella ssp.), kosmatka polna (Luzula campestris var.), kosmatka licznokwiatowa (Luzula multiflora var.), widłak goździsty (Lycopodium clavatum), pięciornik kurze ziele (Potentilla erecta) (regionalnie), przetacznik leśny (Veronica officinalis), fiołek psi (Viola canina ssp.)[2]
Zagrożenia i ochrona
[edytuj | edytuj kod]Zespół na potrzeby inwentaryzacji i ochrony siedlisk systemu Natura 2000 oznaczony jako podtyp 2140–1 siedliska przyrodniczego nr 2140 (nadmorskie wrzosowiska bażynowe)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Anna Namura-Ochalska: 2140 – Nadmorskie wrzosowiska bażynowe. W: Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Jacek Herbich (red.). T. 1: Siedliska morskie i przybrzeżne, nadmorskie i śródlądowe solniska i wydmy. Warszawa: Ministerstwo Środowiska, 2004, s. 139–146. ISBN 83-86564-43-1.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14439-5.