Sundarbany – Wikipedia, wolna encyklopedia
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ | kulturowy |
Spełniane kryterium | II, IV |
Numer ref. | |
Region[b] | Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę | 1997 |
Położenie na mapie Bangladeszu | |
21°59′52,7″N 89°20′54,6″E/21,997972 89,348500 | |
Region Sundarbanów obejmuje największe na świecie lasy namorzynowe o powierzchni około 10 tys. km², położone na granicy Bangladeszu, w delcie Gangesu, przy ujściach rzek Ganges, Brahmaputra i Meghna do Zatoki Bengalskiej.
W 1973 na terenie indyjskiej części Sundarbanów utworzono rezerwat przyrody, mający na celu głównie ochronę tygrysów bengalskich. Region został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w 1997.