Sworzeń – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sworzeń – w budowie maszyn element połączenia ruchomego. Jest to najczęściej walec wykonany ze stali, mosiądzu bądź aluminium^[1]. W połączeniach pasowany jest luźno, np. sprzęgi przyczep czy maszyn rolniczych. Stosuje się także pasowanie mieszane: ciasno w jednej części i luźno w drugiej, np. tłok – korbowód. Sworzeń przenosi obciążenia – odpowiednio zginające lub ścinające. W połączeniach występuje razem z elementami zabezpieczającymi w postaci zawleczki, nakrętki, pierścienia osadczego sprężynującego (Segera) lub płytki osadczej^[2].

Wyróżnia się kilka rodzajów sworzni, m.in. sworznie^[2]:

• bez łba
• noskowe
• z łbem walcowym^[3]
  • małym
  • dużym
• z czopem gwintowym

Normy opisujące sworznie:

• z łbem: PN-EN 22341^[3]
• bez łba: PN 83002^[1]

• połączenie sworzniowe
• kołek

• Połączenie sworzniowe w pkm.edu.pl