Syn – Wikipedia, wolna encyklopedia

Syn – nazwa relacji rodzinnej dla krewnego pierwszego stopnia w linii prostej (zstępny, potomek) płci męskiej, należącego do dzieci z danego związku (rodziców).

W krajach, gdzie większość ludności zajmuje się rolnictwem, posiadanie dużej ilości synów świadczy o wysokim statusie społecznym. Przyczyną tego jest przeświadczenie że syn jest silniejszy fizycznie i lepiej będzie prowadził rolę niż córka. W wielu kulturach^{[potrzebny przypis]} tylko syn mógł zasiąść na tronie władcy, gdyż kobieta uważana była wyłącznie za osobę rodzącą dzieci.