Syrpuć – Wikipedia, wolna encyklopedia

Syrpuć (ur. ok. 1340, zm. ok. 1400^[1][2]) – półlegendarny możnowładca wielkolitewski, uważany za księcia na Kiernowie^[3].

Syrpuć był osobą, która nie została wymieniona w żadnych znanych, pisemnych źródłach historycznych, co mogłoby wskazywać, że jego istnienie jest jedynie legendą^[3].

Jednakże, ważną informacją dotyczącą Syrpucia jest pewna miejscowość, która wprawdzie już nie istnieje, ale udało się stwierdzić jej lokalizacje na podstawie dokumentów z 1385 roku, dotyczących jednej z rejz krzyżackich. Wyprawa krzyżacka wiodła przez Kiernów, w stronę Wiłkomierza. Tam, nad rzeką Świętą, w odległości dwóch mil od Helwan, a jednej od Wiłkomierza, leżała niegdyś wieś Syrpuciszki (niem. Sirputtendorf). Nazwa tej miejscowości, położonej na terytorium kiernowskim, wzbudziła wśród historyków szczególne zainteresowanie^[3]. Po pierwsze ze względu na występowanie w niej imienia jej właściciela – Syrpucia, a po drugie dlatego, że Kiernów i leżące wokół niego terytorium, było prastarym grodem książęcym, stanowiącym aż do 1392 roku siedzibę osobnego księcia kiernowskiego. Stąd też przypuszczenia o książęcym pochodzeniu Syrpucia^[3].

Połączenie Syrpucia z Ościkowiczami oznacza również powiązanie go z Sudymontowiczami i Radziwiłłami, którzy mają potwierdzone wspólne pokrewieństwo^[4].

Syrpuć urodził się około 1340 roku jako syn Wirszyłły^[1]. Z nieznaną z imienia żoną miał dwóch synów, Ościka i Dorgiego^[5]. Zmarł około roku 1400^[1].

Był wnukiem Lizdejki i prawnukiem Narymunta^[4] lub Syrpucia^[6].

Genealogia rodzinna została utworzona na podstawie fragmentu Władysława Semkowicza w Roczniku Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie^[7].

Oprócz zawartych w drzewie genealogicznym rodzin wielkolitewskich, Wojciech Kojałowicz wymienia w swych pracach szereg innych rodzin, łącząc je z rodem Krystyna Ościka (tj. Skop, Możejko, Sirewicz, Narbut, Piećko, Sokół, Wojna i in.), jednakże źródła współczesne nie dają żadnego oparcia do genealogicznego powiązania z nim tych rodzin^[8].

• ród herbowy
• heraldyka
• lista polskich herbów szlacheckich

• WładysławW. Semkowicz WładysławW., Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1920, t. V, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1921, s. 137 .