Szczelina Przysłopczańska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szczelina Przysłopczańska
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Miętusia

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

17 m

Głębokość

12,5 m

Deniwelacja

12,5 m

Wysokość otworów

1215 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

150 m

Ekspozycja otworów

ku ESE

Data odkrycia

20 lipca 1985 roku

Odkrywca

A. Uchman

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.B-10.03

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina Przysłopczańska”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina Przysłopczańska”
Ziemia49°15′47″N 19°53′15″E/49,262983 19,887506

Szczelina Przysłopczańskajaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej położone jest pod szczytem Zawiesistej Turni od strony Przysłopu Miętusiego, na wysokości 1215 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 17 metrów, a jej deniwelacja 12,5 metra[1].

Zawiesista Turnia od strony Przysłopu Miętusiego. Pod szczytem pionowy, w kształcie szczeliny otwór jaskini

Opis jaskini

[edytuj | edytuj kod]

Główną częścią jaskini jest szczelinowa studnia o głębokości około 10 metrów. Od wysokiego otworu wejściowego w kształcie szczeliny prowadzi do niej wąski, idący w dół korytarz.

Przy otworze odchodzi w bok jedyna odnoga od głównego ciągu – krótki szczelinowy korytarzyk[2].

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

W jaskini brak jest nacieków. Ściany są mokre, roślinność na nich nie występuje[2].

Historia odkryć

[edytuj | edytuj kod]

Jaskinię odkrył A. Uchman 20 lipca 1985 roku. Plan i opis jaskini sporządzono w 1991 roku[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
  2. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-07].