Tadeusz Papier – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Papier (ur. 9 lipca 1914 w Busku-Zdroju, zm. 28 grudnia 1991 w Łodzi^[1]) – polski pisarz, prozaik, publicysta i reportażysta.

Był współzałożycielem pisma młodzieżowego „Młodzi idą”^{[potrzebny przypis]}. W 1983 został laureatem Nagrody Miasta Łodzi za całokształt działalności literackiej^[2]. W swojej twórczości poruszał problemy przenikania się elementów wsi z miastem, kształtowania ludzkiej świadomości, oraz historii walki ruchu robotniczego^{[potrzebny przypis]}.

Został pochowany na cmentarzu ewangelickim przy ul. Ogrodowej w Łodzi^[1].

• Anita, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1979, ISBN 83-218-0005-X . Brak numerów stron w książce
• Ciche jeziora, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1976 . Brak numerów stron w książce
• Cienie na piaskowej górze, Łódź: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1976 . Brak numerów stron w książce
• Powtórna śmierć Boryny, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1982, ISBN 83-218-0169-2 . Brak numerów stron w książce^[3]