Tadeusz Synowiec – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tadeusz Synowiec
Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1889 ; Świątniki Górne
Data i miejsce śmierci	7 listopada 1960 ; Kędzierzyn
Wzrost	180 cm
Pozycja	lewy pomocnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	RKS Rudawa
1909–1910	Cracovia
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1925–1927	Polska
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Synowiec (ur. 11 listopada 1889 w Świątnikach Górnych, zm. 7 listopada 1960 w Kędzierzynie) – polski piłkarz, grający jako pomocnik oraz napastnik, trener piłkarski, dziennikarz sportowy.

Tadeusz Synowiec był absolwentem wydziału filologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był wychowankiem klubu RKS Rudawa, w latach (1909–1924) grał w Cracovii. Przeszedł do historii jako pierwszy kapitan reprezentacji Polski podczas meczu z Węgrami w 1921 roku. Jako kapitan grał również w klubie. W Cracovii zagrał 318 meczów. Po zakończeniu kariery został trenerem i dziennikarzem (był redaktorem odpowiedzialnym do 1925 roku, czyli do przeniesienia redakcji Przeglądu Sportowego z Krakowa do Warszawy). 30 sierpnia 1925 objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski pełniąc je do 19 czerwca 1927 roku. Na stanowisku selekcjonera zastąpił go Tadeusz Kuchar. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie^[1].

Cracovia, mistrz Polski z 1921 r., Synowiec siedzi pierwszy od prawej
Reprezentacja Polski przed meczem z Węgrami w 1921 r., Synowiec klęczy pierwszy od prawej
Grób Tadeusza Synowca na cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)^[2]

Przypisy

↑ Stefan Szczepłek: Mecze Polskich Spraw. SGN, 2021, s. 34. ISBN 978-83-8129-5215.
↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel, Cracovia, 100 lat prawdziwej historii. Wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów).
Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Stefan Szczepłek: Mecze Polskich Spraw. SGN, 2021, s. 34. ISBN 978-83-8129-5215.

[3] M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

[z-4] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r Selekcjoner zastępczy

[a]

[1]

[2]

[A]